Το βιβλίο των κειμένων ξεκινά από την θέση πως η γλώσσα της ποίησης, η γλώσσα της επιστήμης και η γλώσσα της φιλοσοφίας είναι βασικά ίδιες παρά τις διαφορετικές υφολογικές εκφάνσεις που μπορεί να έχουν. Ο τόμος, υπερβαίνοντας τα όποια ειδολογικά όρια, περιλαμβάνει ποίηση, πεζογραφία, δοκίμιο, στοχασμό, μελέτη, πραγματεία, απόφθεγμα και άλλα, σ’ ένα υβριδικό καλειδοσκόπιο ποικίλων εκφάνσεων του λόγου, ζητώντας να φανερώσει την βαθύτερη συγγένεια όλων αυτών των διαφορετικών κατηγοριών, να αποδείξει τη σχετικότητα και το διάτρητο των ειδολογικών περιχαρακώσεων, που χαρακτηρίζουν την λογοτεχνία και την γραμματολογία εν γένει.
Η καραντίνα είναι κατάσταση φυσιολογική. Εκτυλίσσεται δια βίου σε τετράγωνο χώρο. Συνήθως από ξύλο. Από την κούνια, στην κάσα, από το λίκνο στο κιβούρι, από τα γεννοφάσκια στα λαζαρώματα, από τα σπάργανα στο μνημούρι. Και το ταβάνι γίνεται πλάκα, πάντα μας έκρυβε τον ουρανό.
Στην απομόνωση κάτι περιμένεις. Να τερματιστεί αυτή η κατάσταση. Να επανέλθει η ομαλότητα της επικοινωνίας. Και δεν ξέρεις πως αυτός είναι ο κανόνας, η άγραφη συνθήκη στην πλάτη σου, που χρειάζονται δύο καθρέφτες να διαβάσεις. Και πάλι. Ή να να έχεις τον ειδικό, που διαβάζει όλες τις ωμοπλάτες και διαφεντεύει όλες τις γραφές. Μόνον όταν ξαπλώσεις τη σβήνει το στρώμα, τη σβήνει το χώμα. Ο ύπνος, ο μικρός σου θάνατος και η μεγάλη σου ελευθερία. («Καραντίνα»)
Βάλτερ Πούχνερ
Ο Βάλτερ Πούχνερ γεννήθηκε και σπούδασε στη Βιέννη, αλλά τα περισσότερα χρόνια της ζωής του τα έχει ζήσει στην Ελλάδα. Είναι επίτιμος και ομότιμος καθηγητής Θεατρολογίας του ΕΚΠΑ Αθηνών, (συνιδρυτής του Τμήματος Θεατρικών σπουδών) και παρασημοφορημένο μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της Αυστρίας. Επίσης, έχει διδάξει πολλά χρόνια στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης, καθώς και σε ευρωπαϊκά και αμερικάνικα Πανεπιστήμια. Έγραψε πάνω από 100 βιβλία στα ελληνικά και δημοσίευσε περί τα 500 μελετήματα και περισσότερες από 1000 βιβλιοκρισίες, για θέματα της ιστορίας του ελληνικού και του βαλκανικού θεάτρου, καθώς και περί ελληνικής και συγκριτικής λαογραφίας, περί βυζαντινών και νεοελληνικών σπουδών και περί της θεωρίας του θεάτρου και του δράματος. Από πολύ νέος γράφει ποίηση (κυρίως στα ελληνικά) αλλά μόνο πρόσφατα άρχισε να δημοσιοποιεί τα έργα του.
