You are currently viewing Δημήτρης Γαβαλάς: Αν δεν Έχεις Εκσυγχρονισμό μέσα σου (o altra cosa) δεν Μπορείς να Κάνεις Εκσυγχρονισμό γύρω σου:  Αρχίστε τον Εκσυγχρονισμό από τον Εαυτό σας

Δημήτρης Γαβαλάς: Αν δεν Έχεις Εκσυγχρονισμό μέσα σου (o altra cosa) δεν Μπορείς να Κάνεις Εκσυγχρονισμό γύρω σου: Αρχίστε τον Εκσυγχρονισμό από τον Εαυτό σας

Πηγή όλων των φαινομένων του πολιτισμού είναι η ανθρώπινη ψυχή˙

πολιτισμός είναι η ύψιστη δυνατή συνειδητότητα.

  1. G. Jung

 

Ποιο το νόημα του εκσυγχρονισμού (o altra cosa: ανάπτυξη, εξέλιξη, κτλ.); Να εκσυγχρονίσουμε τι; Το οποιοδήποτε περιβάλλον μας; Και ποιο είναι το εκσυγχρονισμένο περιβάλλον; Ποιος και με ποια κριτήρια κρίνει αν οτιδήποτε είναι εκσυγχρονισμένο; Είναι προφανές ότι ο εκσυγχρονισμός αφορά πάνω από όλα τον ίδιο τον άνθρωπο, αλλιώς μάλλον λέμε ανόητα πράγματα. Αλλά τι θα πει εκσυγχρονίζω, για παράδειγμα, τον εαυτό μου πρώτα και μετά προχωράω και στον εκσυγχρονισμό του περιβάλλοντος; Θεωρώ πως μια καλή απάντηση είναι το γνωστό ελληνικό μετανοώ, με την έννοια του αλλάζω νου (shift mind), αλλάζω τρόπο σκέψης, αλλάζω νοοτροπία.

 

Πράγματι, αν δεν συρρέουμε με την πραγματικότητα και μένουμε άκαμπτοι και εξακολουθούμε να σκεφτόμαστε και να αντιδρούμε όπως προηγουμένως, τότε το περιβάλλον αλλάζει αλλά εμείς όχι, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται τεράστια προβλήματα ατομικά και συλλογικά, όπως συμβαίνει ακριβώς σήμερα. Δεν μπορούμε με παλιά σκέψη, παλιές μεθόδους, παλιές τεχνικές και λύσεις να αντιμετωπίζουμε τα νέα προβλήματα, τις νέες καταστάσεις που δημιουργεί η εξελικτική διαδικασία σε παγκόσμια κλίμακα. Απαιτείται λοιπόν νέα σκέψη, νέα νοοτροπία και το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι το οικονομικό, αλλά ουσιαστικά το ζήτημα της νοοτροπίας.

 

Εκσυγχρονίζομαι λοιπόν, κατά την άποψή μου, σημαίνει αλλάζω νοοτροπία. Η μετάνοια (αλλαγή νοοτροπίας) προϋποθέτει αμαρτία, δηλαδή λάθος, χάσιμο του στόχου. Έχουμε κάνει λοιπόν λάθος, έχουμε χάσει τον στόχο και χρειάζεται να αλλάξουμε νοοτροπία για να διορθώσουμε το λάθος μας, να ξαναβρούμε τον στόχο ως άνθρωποι και ως κοινωνία. Αυτός είναι ο ουσιαστικός εκσυγχρονισμός και ακριβώς αυτοί οι οποίοι φωνάζουνε για τον εκσυγχρονισμό είναι οι πρώτοι υπεύθυνοι για την κατάσταση. Μόνο που νομίζουν ότι ο εκσυγχρονισμός βρίσκεται έξω τους και όχι μέσα τους, θεωρούν ότι το περιβάλλον χρειάζεται εκσυγχρονισμό και όχι οι άνθρωποι και πρωτίστως οι ίδιοι. Εκσυγχρονίζοντας το περιβάλλον -δηλαδή, τι ακριβώς σημαίνει αυτό;- δεν εκσυγχρονίζεις τους ανθρώπους, αντίθετα, αν εκσυγχρονίσεις τους ανθρώπους τότε πετυχαίνεις και τον εκσυγχρονισμό του περιβάλλοντος.

 

Επομένως, ας αρχίσουμε τον εκσυγχρονισμό από εμάς τους ίδιους, ας αλλάξουμε νοοτροπία, ας κάνουμε διορθωτικές κινήσεις, ας ξαναβρούμε τον στόχο μας και τότε θα έρθει ο πραγματικός εκσυγχρονισμός, αλλιώς τίποτα δεν πρόκειται να γίνει. Ο πραγματικός εκσυγχρονισμός του εαυτού οδηγεί στη συνειδητότητα και στον πολιτισμό, που βασίζεται στη συμβίωση και τη συλλογική συνείδηση και μνήμη. Αλλιώς, η παλιά επιθυμία των ανθρώπων για εντελώς χωριστή από τους άλλους ύπαρξη, ο εγωισμός, ο ατομισμός είναι οι βασικές αιτίες της εντροπικής κατάστασης του σύγχρονου κοινωνικοπολιτικού συστήματος. Όλα αυτά οδηγούν εσωστρεφώς στον ηδονισμό και ευδαιμονισμό, ενώ εξωστρεφώς στην επιβολή και κυριαρχία. Η εξουσία είναι επιθυμητή καθαυτή ακριβώς γιατί ικανοποιεί και τις δυο αυτές τάσεις. Η αίσθηση του ανυπόστατου, της ανυπαρξίας προσώπου, του κενού, που δίνουν η χωριστικότητα κτλ. οδηγεί στις τάσεις αυτο-επιβεβαίωσης αφενός και στην ανασφάλεια και φόβο αφετέρου. Οι ενέργειές μας αποσκοπούν στην αυτο-επιβεβαίωση, στη θεραπεία της ανασφάλειας και του φόβου, στην κάλυψη του κενού, άσχετα αν παίρνουν άλλες μορφές, ακόμα και αυτο-υπέρβασης.

 

Δημήτρης Γαβαλάς

O Δημήτρης Γαβαλάς γεννήθηκε στην Κόρινθο το 1949. Σπούδασε Μαθηματικά, Κυβερνητική και Συστήματα Αυτομάτου Ελέγχου σε μεταπτυχιακές σπουδές και Ψυχολογία του Βάθους σε ελεύθερες σπουδές. Εκπόνησε Διδακτορική Διατριβή με θέμα τα Μαθηματικά, τη Θεμελίωση και τη Διδακτική τους. Αρχικά εργάστηκε ως Επιστημονικός Συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο Πατρών και ως Ερευνητής στο Κέντρο Ερευνών «Δημόκριτος». Στη συνέχεια εργάστηκε στην εκπαίδευση ως καθηγητής Μαθηματικών. Συνεργάστηκε με το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (στη συγγραφή Προγραμμάτων Σπουδών & σχολικών βιβλίων και σε άλλα εκπαιδευτικά θέματα). Εργάστηκε επίσης στη Βαρβάκειο Σχολή, και συνέχισε ως Σχολικός Σύμβουλος. Για το πνευματικό του έργο, έχει τιμηθεί από τον Δήμο Κορινθίων. Το δοκίμιό του για τον Οδυσσέα Ελύτη έλαβε κρατική διάκριση, ενώ το ποίημα «Φανταστική Γεωμετρία» περιελήφθη στα Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Β΄ τάξης του Γυμνασίου.

Έργα του Δημήτρη Γαβαλά:

Ποίηση

Σπουδές. Αθήνα, 1973.
Μετάβαση στο Όριο. Αθήνα, 1974.
Ανέλιξη. Αθήνα, 1975.
Δήλος. Αθήνα, 1976.
Εσωτερική Αιμομιξία. Αθήνα, 1977.
Η Πάλη με το Άρρητο. Αθήνα, 1978.
Ελεγείο. Αθήνα, 1979.
Τα Εξωστρεφή. Αθήνα, 1980.
“Η Του Μυστικού Ύδατος Ποίησις“. Αθήνα 1983.
Το Πρόσωπο της Ευτυχίας. Κώδικας, Αθήνα, 1987.
Απλά Τραγούδια για έναν Άγγελο. Κώδικας, Αθήνα, 1988.
Φωτόλυση. Κώδικας, Αθήνα, 1989.
Ακαριαία. Κώδικας, Αθήνα, 1994.
Σύμμετρος Έρωτας Ή Τα Πρόσωπα του Αγγέλου. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 1996
Άγγελος Εσωτερικών Υδάτων. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 1998.
Το Λάμδα του Μέλλοντος. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2003.
Ποιήματα 1973-2003: Επιλογή. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2004.
Ου Παντός Πλειν. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2006.
Στη Σιωπή του Νου. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2013.
Δίχως Μαγνητόφωνα Φωνόγραφους Δίσκους και Μαγνητοταινίες. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2016.

Δοκίμιο

Η Εσωτερική Διαλεκτική στη «Μαρία Νεφέλη» του Οδυσσέα Ελύτη. Κώδικας, Θεσσαλονίκη, 1987. (σσ. 94).
Ψυχο-Κυβερνητική και Πολιτική: Αναλυτική Θεώρηση του Πολιτικού Φαινομένου. Κώδικας, Αθήνα, 1989. (σσ. 40).
Αισθητική και Κριτική Θεωρία των Αρχετύπων: Θεωρητικά Κείμενα και Εφαρμογές. Κώδικας, Αθήνα, 1999. (σσ. 202).

Μετάφραση – Εισαγωγή – Σχόλια
Nicoll, M. Ψυχολογικά Σχόλια στη Διδασκαλία του Γκουρτζίεφ. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 1997. (σσ. 96).


Επιστημονικά Βιβλία

Πρότυπα και Χαρακτήρας Κυβερνητικών Συστημάτων: Συμβολή στη Θεωρητική Κυβερνητική – Ένα Μαθηματικό Μοντέλο. Πάτρα, 1977 και Αθήνα, 1993 . (Διδακτορική Διατριβή). (σσ. 250).
Η Θεωρία Κατηγοριών ως Υποκείμενο Πλαίσιο για τη Θεμελίωση και Διδακτική των Μαθηματικών: Συστημική Προσέγγιση της Εκπαίδευσης. Πάτρα, 2000. (Διδακτορική Διατριβή). (σσ. 350).
Θέματα από τα Σύγχρονα Μαθηματικά 1: Μη-συμβατική Ανάλυση, Ασαφή Σύνολα, Η έννοια της Μη-διακριτότητας. Εκδόσεις 3 4 5, Αθήνα, 2005. (σσ. 190).
Θέματα από τα Σύγχρονα Μαθηματικά 2: Πρώτη Μύηση στη Θεωρία Κατηγοριών. Εκδόσεις 3 4 5, Αθήνα, 2006. (σσ. 330).
Το Αρχέτυπο του Τυχερού Παιχνιδιού: Για την Τύχη, τη Μαντική και τη Συγχρονότητα Σύμφωνα με τις Απόψεις των C. G. Jung και M.- L. von Franz. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2006. (σσ. 280). (Σε συνεργασία).
On Number’s Nature. Nova Publishers, NY, 2009 (pp. 70).
Συστημική: Σκέψη και Εκπαίδευση – Συμβολή στο Ζήτημα της Εκπαίδευσης. Εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2011. (σσ. 310).
Αρχετυπικές Μορφογενέσεις. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2012.
Θέματα από τα Σύγχρονα Μαθηματικά 3: Για τη Φύση του Αριθμού. Εκδόσεις 3 4 5, Αθήνα, 2012. (σσ. 360).
Αρχέτυπο: Η Εξέλιξη μιας Σύλληψης στον Τομέα της Γνώσης. Εκδόσεις 3 4 5, Αθήνα, 2015. (σσ. 320).
Κυβερνητική: Αναζητώντας την Ολότητα. Εκδόσεις 3 4 5, Αθήνα, 2016. (σσ. 400).

Κρατικά Σχολικά Βιβλία
Οδηγίες για τη Διδασκαλία των Μαθηματικών στην Α΄ Τάξη Λυκείου. (Σε συνεργασία). ΟΕΔΒ, Αθήνα, 1997.
Μαθηματικά Θετικής Κατεύθυνσης για τη Β΄ Τάξη Λυκείου. (Σε συνεργασία). ΟΕΔΒ, Αθήνα, 1998 – 2015.
Λογική: Θεωρία και Πρακτική για τη Γ΄ Τάξη Λυκείου. (Σε συνεργασία). ΟΕΔΒ, Αθήνα, 1999-2015.
Οδηγίες για τη Διδασκαλία των Μαθηματικών στο Γυμνάσιο και το Λύκειο (Σε συνεργασία). ΟΕΔΒ, Αθήνα, 1998 – 2008.
Μιγαδικοί Αριθμοί. Κεφάλαιο στο: Μαθηματικά Θετικής Κατεύθυνσης για τη Γ΄ Τάξη Λυκείου (Σε συνεργασία). ΟΕΔΒ, Αθήνα, 1999-2015.



Δημοσίευσε επίσης πλήθος άρθρων σε εφημερίδες και περιοδικά για θέματα εκπαίδευσης, πολιτικής, λογοτεχνίας κτλ.

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.