You are currently viewing Γ’: ΕΛΕΝΗ ΝΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Την επόμενη μέρα την αναζητούσαν ματαίως.

Γ’: ΕΛΕΝΗ ΝΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Την επόμενη μέρα την αναζητούσαν ματαίως.

Κάθε βράδυ  σχεδίαζε να ανεβεί πάνω. Σε κείνη τη σκάλα. Να δει τη θέα από κει. Και  όλο αύριο έλεγε κι ας ήταν μεσόκοπη πια. Λες και η ζωή ήταν  στα πόδια της ένα παιχνίδι καινούριο κι είχε όλο τον καιρό μπροστά της να το παίξει. Ξεχνούσε ότι ο καιρός παραμόνευε πίσω απ΄ την πλάτη της. «Τη μέρα παριστάνω μέσα μου την κοπέλα και παίρνω δύναμη, καλά τα καταφέρνω, δε λέω, στέκομαι ακόμα στα πολύτιμα ποδάρια μου “, σκεφτόταν.  Αυτά τα πόδια ό,τι κι αν έλεγε, δεν την κρατούσαν πια ή καλύτερα την κρατούσαν δεσμώτη στο ισόγειο.  Όμως  ένα  βράδυ το μυαλό της πήρε στροφές ανάποδες. Είπε να το αποφασίσει  έστω και χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των ποδιών της. Πήρε ανάσες βαθιές. Στύλωσε καλά το κορμί κι αγνόησε τη θέλησή τους που την οδηγούσαν  προς το κρεβάτι για να ξεκουραστούν. Το σώμα διχάστηκε . Απ΄τη μέση και πάνω στράφηκε προς την σκάλα  κι απ΄ τη μέση και κάτω  πήγαινε προς το κρεβάτι. Με πείσμα έσφιξε τα δόντια  και τις γροθιές μπήγοντας τα νύχια στις παλάμες Με πείσμα  τα παρέσυρε προς την σκάλα- βάρος ασήκωτο, κατάδικος λες με αλυσίδες στους αστραγάλους. Πάτησε αποφασιστικά στο πρώτο σκαλί κι άρχισε να ανεβαίνει. Στην αρχή αργά αργά και με δυσκολία. Σκαλί με σκαλί   και μετρούσε. Στη μέση παραλίγο να μείνει στο πλατύσκαλο της στροφής. Ανάσανε  να πάρει κουράγιο και σαν να αλάφρωσε κάπως. Φτάνοντας στο σκαλί δεκαοχτώ ένας  παγερός αέρας την πήρε στο πρόσωπο. Στάθηκε ξέροντας ότι είχε φτάσει. Άνοιξε μάτια  τεράστια για να χωρέσουν αυτά που έβλεπε – όσα είχε ονειρευτεί για τη ζωή που δεν έζησε. Τα έκλεισε και τα ξανάνοιξε για να βεβαιωθεί. Αναρωτήθηκε αν έκανε καλά. Το ξανασκέφτηκε και γύρισε  να κατεβεί πάλι. Μα σκάλα δεν υπήρχε.

 

 

Βιογραφικό:

Γεννήθηκα στην Κορινθία, σπούδασα στην Αθήνα, υπηρέτησα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ως φιλόλογος και ζω στον Πειραιά. Έγραψα:
Ποίηση:”Ονείρων δεσμός άλυτος ” Αndy’s Publishers 2014
Διηγήματα:”Με τα μάτια” Γκοβόστης 2016
Συμμετοχή στα συλλογικά:
“83 Ιστορίες μπονζάι για το σημείο μηδέν” Σιδέρης 2017
“Συνοικία το Όνειρο” Εύμαρος 2018
“42 κείμενα καραντίνας” Εύμαρος 2020
” Μονοπάτια της γραφής” Εντύποις 2020

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.