Ελένη Ε. Νανοπούλου: Κατερίνα Ατσόγλου , ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΙ , Βακχικόν

Μια ποιήτρια στην Κορινθία Παρότι συμπατριώτισσες γνωριστήκαμε μέσω της τεχνολογίας που γίνεται καμιά φορά ευλογημένη, όταν την χρησιμοποιούμε επ’ ωφελεία και δεν μας χρησιμοποιεί. Έβλεπα, λοιπόν, φωτογραφίες που αναρτούσε στο…

0 σχόλια

Ελένη Νανοπούλου: Στην κορυφή του Ταϋγετου

      Το γκρίζο κι άχαρο κτίριο ήταν κιόλας πολύ μακριά, πίσω μας.  Εκείνο το κτίριο που στεγάζει σε τέσσερις ορόφους παιδιά. Εφήβους κλείνει μέσα η βαριά σιδερένια εξώπορτα. Μπαίνοντας…

0 σχόλια

Ελένη Ε. Νανοπουλου: ένα αφήγημα

 Ας τραγουδάτε εσείς,  εγώ το μαύρο θα κρατάω έως θανάτου.        Κ.Γ.Παπαγεωργίου    Κοιλοπονούσε το κεφάλι της ﮲  πόνος αλλόκοτος, δεμένος με κείνο το άλλο κρανίο, το παγωμένο που αποχαιρέτησε οριστικά  με…

0 σχόλια

Ελένη Ε. Νανοπούλου: ΤΗΣ ΑΜΜΟΥΔΙΑΣ ΤΟ ΧΕΡΙ

1. Εκείνο το δύσκολο καλοκαίρι που δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ-δηλαδή να διαβάσω, είδα τα χέρια της αμμουδιάς. Ξεφύλλιζα ένα περιοδικό μήπως βρω κάτι ενδιαφέρον. Ούτε κι αυτό κατάφερα. Είχε ανοίξει…

8 σχόλια

ΕΛΕΝΗ Ε. ΝΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Θεατής

 Όσο περισσότερο χρόνο ζεις με έναν άνθρωπο τόσο πιο αθέατος παρατηρητής γίνεσαι. Το καθημερινό μου θέαμα λοιπόν, από αθέατη θέση. Η ματιά μου το όπλο μου. Το θήραμα εύκολο. Η…

0 σχόλια