115-116
Πολλοί τε πόσιος καὶ βρώσιός εἰσιν ἑταῖροι,
ἐν δὲ σπουδαίῳ πρήγματι παυρότεροι.
Για το πιοτό και το φαΐ πολλοί οι σύντροφοι είναι,
μα για τα σπουδαιότερα στα δάχτυλα μετριούνται.
877-888
Ἥβα μοι, φίλε θυμέ· τάχ’ αὖ τινες ἄλλοι ἔσονται
ἄνδρες, ἐγὼ δὲ θανὼν γαῖα μέλαιν’ ἔσομαι.
Χτύπα, καρδιά μου, σήμερα της νιότης μου τους χτύπους∙
αύριο άλλοι θα ’ναι εδώ και μαύρη γη εγώ θα ’μαι.