Skip to content
Καθένας γυρεύει μια απάντηση
Σήκωσα το κεφάλι μου ψηλά και χάζευα το βύθισμα του ήλιου
όπως το κάνουν όλοι με λαγνεία λυτή
φλερτάρουν τα χρώματα
σμίγουν μαζί τους
αγγίζουν το κατακόκκινό τους
χαμογελούν με σπάταλη διάθεση
αφουγκράζονται.
Το φεγγάρι του θερισμού φίλησε τον ήλιο
που σωριάστηκε
που πρόδωσε ακόμη μια φορά τη μέρα
που νυσταλέα μες τα αρώματα
-όπως και αν το δεις- αντάλλαξε το χρυσό με το σκούρο.
Η νύχτα ευγνωμονούσε
το ξεγλίστρημα του ήλιου.
Δε θέλει σοφία να καταλάβεις ότι το ένα διαδέχεται το άλλο
κι όπου η ψυχή κατοικεί μια φορά
την άλλη αδάμαστη παγιδεύεται αλλού
σε νέο ήλιο
είναι, άλλωστε, μια νομοτέλεια η κίνηση
μια ελευθερία.
Μάταια βασανίζεσαι να ξεχωρίσεις τη ζημιά απ΄ το κέρδος
η επόμενη ανατολή
θα φέρει πάλι φως.