εδώ κι αιώνες καταχτητές κι υπήκοοι
Τα φώτα θάλπουν την Ιστορία
ο φλοίσβος των κυμάτων νανουρίζει παραμύθια
Στο τραπεζάκι της αυλής αραδιασμένες λέξεις
κι άλλα ζωύφια ίπτανται
από ψηλά το φως αλλάζει χρώματα
σε κάθε στάση του δείχτη
Η σιωπή σκίζεται δύσκολα
οι λαρυγγισμοί των μετεώρων γίνονται ψαλμοί
ψαύω την ακινησία που κινείται
τέχνασμα του νερού
Στον απέναντι τοίχο πελώριοι βασιλικοί
μέσα σε γλάστρες, κομμάτια από πορτόθυρα
βαμμένα άσπρα- μπλε,
στο σοκάκι οι γάτες βασιλεύουν
Υπόκρουση τα fadosτης διπλανής κυρίας
κι οι μελωδίες στο πιάνο
Οι λέξεις τρυπάνε το μυαλό σε χώρο δίχως όριο
Ο χρόνος καταλύεται
Μοναδική ανταμοιβή η Λειτουργία των κυμάτων
