You are currently viewing ΦΡΟΣΟΥΛΑ ΚΟΛΟΣΙΑΤΟΥ: Ο Βίκτωρ

ΦΡΟΣΟΥΛΑ ΚΟΛΟΣΙΑΤΟΥ: Ο Βίκτωρ

Ταΐζει τον γάτο

Μπήκαμε στο καθιστικό των συναισθημάτων

Υπερφυσικά του ωραίου

Διαλύεται ήδη η όψη του καιρού

Φτιάχνουμε μαγικά διπλής σημασίας

Σε παιχνίδι φιλικό

Είδα την ουρά του να αιωρείται με χάρη

Ίχνη χαράς στο τρίχωμα

Με τη θαυματουργή του όσφρηση

Κλαψουρίζει σαν βροχή μες την αγάπη

Ξέρει πολλά

 

Το ξημέρωμα μαύρος ο Βίκτωρ

Κρύβεται πίσω από τον μαύρο υπολογιστή

Τις νύχτες λαμπυρίζουν τα μάτια του

Σαν κεχριμπάρι

Καλπάζουν τα πόδια του αόρατα

Χάνεται μες το σκοτάδι

Όπως αεράκι με χάρισμα

Να φέρει πίσω

Μια παράξενη αειφορία

Τι ωραία να πίνουμε τσάι

Μαζί με τον Βίκτορα κάθε απόγευμα

Βόρεια του μεσημεριού

Εκεί που ξετυλίγεται η νεότητα του χρόνου

Και η άλλη πλευρά του εαυτού μας

Έξω

Από όσα κρύβει μέσα της

Η μέρα

 

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.