Μ΄ ένα μοναδικό  μολύβι, μαύρο,

ζωγράφιζε, νυχθημερόν,

 εφτάχρωμη την ίριδα

 και πλήθος παρδαλά πουλιά,

στο περιτύλιγμα των συγγραμμάτων.

Παρέμεινε αναλφάβητη.

Μονόφτερη, πετούσε, στα ψηλά,

 χωρίς διακοπή, για δεκαετίες.

Φοβότανε να σταματήσει,

μη συρθεί κατάχαμα.

 Δεν έμαθε ποτέ να περπατάει.