Αλεξάνδρα Ζερβού: Αργώ

Σμικρύνσεις ή  ιδιοχείρως και οικειοθελώς   Μετέφερες στην πλάτη τη σχεδία ελάτινη, ιδιοχείρως κατασκευασμένη. Μέχρι να κατεβείς στη θάλασσα, είπες να ξαποστάσεις στο πατρικό, παραμονεύοντας τον φλοίσβο απ τ’ ανοιχτά…

0 Comments

Αλεξάνδρα Ζερβού: ένα ποίημα

Εγώ ο Σίσυφος    Για δεκαετίες πορεύτηκα,  φιλομαθής κι ενθουσιώδης, σαν αδαής πρωτοετής. Καλλώπιζα το χρόνο  με ρεμβασμούς και μύθους κι όλο φροντίδα,  τους κατέγραφα. Στα διαλείμματα, περιπατούσα στο  βουνό…

0 Comments

Αλεξάνδρα Ζερβού: Αποξένωση

Πόσο απομακρυνθήκαμε, για χρόνια, κι ας ζήσαμε τα νιάτα μας αρμονικά σαν συναγωνιστές αχώριστοι.   Έπαψα τελικά να τον παρηγορώ, να νοιάζομαι για τα αισθήματά του κι ούτε τον συμβουλεύω…

1 Comment

Αλεξάνδρα Ζερβού: Ομοίωμα

Ομοίωμα                            Είδωλον έμπνουν Ευριπίδη, Ελένη, στιχ. 33     Τόσα χρόνια, με μάτια κόκκινα και χέρια κουρασμένα, λάξευα το ομοίωμά μου. Σας  τόστελνα κάθε φορά που με καλούσατε, πιο…

1 Comment

Αλεξάνδρα Ζερβού: Η Ελένη και ο δούρειος ίππος, ή η εκδίκηση της παιδικής ηλικίας

Η κυρία Ελένη Τυνδαρίδη, συνταξιοδοτήθηκε από την τοπική Αρχαιολογική Υπηρεσία, όπου δούλευε σαράντα χρόνια. Έφυγε με κάποιες τιμές, ίσως γιατί η ίδια δεν τις κυνήγησε ποτέ της, ούτε και διεκδίκησε…

0 Comments
Read more about the article Αλεξάνδρα Ζερβού: δυο ποιήματα
Aerial of a beach with waves at sunset with nice tones and warm summer vibes.

Αλεξάνδρα Ζερβού: δυο ποιήματα

Αυτοδίδακτη Ομηρίστρια   Ανάμεσα σε δυο επιπλήξεις, προλάβαινες να ταξιδέψεις, να κρύψεις και στο παιδικό δωμάτιο το φωταγωγημένο σου καράβι, και να φιλοτεχνήσεις ένα φυλαχτό με ροκανίδι απ’ τη σχεδία…

0 Comments

Αλεξάνδρα Ζερβού: δυο ποιήματα

 Η Διορθώτρια                                              Μνήμη Κ. Καβάφη Ωραία και μουσικά τα ελληνικά της, τα περιέφερε  στα σπουδαστήρια. Διόρθωνε φοιτητικά πονήματα… Διαπίστωνε βαρβαρισμούς δεινούς στα κείμενα  των νέων επιστημόνων κι ας είχαν,…

0 Comments