ΙΣΗΜΕΡΙΑ   Πονετικά και με δικαιοσύνη,  μοιράζει το σκοτάδι και το φως… μήπως προλάβουνε, έστω στο πάρα πέντε,  να ξαναβρούν το δρόμο τους να κρύψουν τη ντροπή τους,  μήπως και [ … ]

Ο Κοντορεβιθούλης   Από παιδί, θρυμματιζότανε σε ψίχουλα  και με κηλίδες αίματος σημάδευε το μονοπάτι, να μη χαθεί.  Δεκαετίες αργότερα, με τη βοήθεια της τεχνολογίας,  δεν δυσκολεύτηκε να βρει  το [ … ]

ΣΤΙΓΜΗ ΚΑΙ ΔΙΑΡΚΕΙΑ   Μεγάλωσε, ισορροπώντας σε γοβάκια γυάλινα. Στερέωνε στην κόμμωσή της ακανθώδη ρόδα  και γύμναζε το πνεύμα της νυχθημερόν. Με συντομία και σιγανή φωνή έλεγε τις αλήθειες της. [ … ]

 ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΓΗ   Σ’ αυτόν τον κήπο,  αιώρες, αλυσοδεμένες κι ένα μηχανικό αηδόνι που χρήζει επισκευής. Το συντριβάνι, με ψεύτικα χρυσόψαρα,  ν’ αποτραπούν  τα σαρκοβόρα πτηνά και τα παρτέρια με [ … ]

ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ   Μετά απ’  αυτό, σιδέρωσες το πιο καλό σου φόρεμα, να συναναστραφείς αυλάρχες κι αυλοκόλακες. Σκεπάζεις τα αιχμηρά σου θραύσματα, τα περιφέρεις σε σπουδαστήρια και θεωρεία, όπου με οξεία [ … ]

ΕΘΝΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ     Οι μνήμες, με σημαιάκια μπλε και τύμπανα, να σβήνουν, αδέξια, σαν γόμες μαθητών, πληγές κι ασκήμιες. Ο πανηγυρικός, με προτροπές και σχετλιασμούς, σαν επικήδειος της παιδικής [ … ]

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ   Γνώριζε μια μοναδική ιστορία, αλληγορία διδακτική, που την επαναλάμβανε με λιγοστές παραλλαγές, μήπως και συνετίσει τη θυμωμένη ανήλικη. Ήταν για μια σεμνή που προχωρούσε. Και μια ακατάστατη, σαρκαστική [ … ]

 ΤΟ ΠΑΡΙΣΙΝΟ ΜΑΝΤΙΛΙ     Της ταίριαζε αυτό το ικετήριο δώρο, τεράστιο κι ολομέταξο. Τόσο ακατάλληλο να δέσει μια πληγή, ή να σφουγγίσει δάκρυα, ή ν’ αποχαιρετήσει. Όμως, χωρούσε μια [ … ]

ΧΡΥΣΟΡΡΗΜΟΣΥΝΗ*  Λιγόλογη και μετρημένη  και μ΄ένα τεντωμένο δάχτυλο που ακύρωνε τις φράσεις της, επί δεκαετίες  ενηλικιωνόταν. Κόσμια και σιγανή, συμπύκνωνε το βιογραφικό της σε μια μοναδική  παράγραφο κι ας είχε  [ … ]

ΕΡΜΙΟΝΗ Η μητέρα  μου δεν αγαπούσε  την ανάγνωση, ούτε τις ιστορίες.  Από τα πέντε μου, έμαθα  μόνη μου να τις διαβάζω , να τις αλλάζω, αν δεν μ΄ άρεσαν.  Μου [ … ]