You are currently viewing ΑΛΚΜΑΝΑ (βλ. σχ. 1) Αποσπάσματα – Μετάφραση: Γεωργία Παπαδάκη

ΑΛΚΜΑΝΑ (βλ. σχ. 1) Αποσπάσματα – Μετάφραση: Γεωργία Παπαδάκη

 101D

O ΄Ερωτας και πάλι ο γλυκός, καταπώς θέλει η Κύπριδα,

αποσταλάζει μέσα μου και μου ζεσταίνει την καρδιά.

 

36D

                  Δεν είναι η Αφροδίτη,

είναι ο τρελαμένος ΄Ερωτας που σαν παιδάκι παίζει

κατηφορίζοντας επάνω στ’ ακρολούλουδα

— αχ, μη μου τα αγγίζεις!— του νεαρούλη κύπαιρου.2

 

58D3

Κοιμούνται οι κορυφές και τα φαράγγια των βουνών,

τα βραχοτόπια κι οι χαράδρες,

το δάσος και τα ερπετά

και όσα τρέφει η μαύρη γης·

και τ’ άγρια τα ζώα τα βουνήσια

κι η οικογένεια των μελισσών

και τα θεριά στης σκοτεινής της θάλασσας τα βάθη.

Κοιμούνται κι όλα τα πουλιά

με τις μακριές, τις απλωτές τους τις φτερούγες.

 

59D

Της Ρίπης το βουνό4 που δάση ανθοβολεί,

στέρνο της μαύρης της νυχτιάς.

 

92D

Στίχους και μελωδία βρήκε ο Αλκμάν,

σαν ένιωσε τη γάργαρη της πέρδικας λαλιά.

 

 

 

 

1)  Ἀλκμάν : Σπουδαίος λυρικός ποιητής με ιδιαίτερη συμβολή στο είδος της χορικής ποίησης — είναι ο πρώτος χορικός ποιητής που γνωρίζουμε. ΄Εζησε και πέθανε σε βαθιά γεράματα στη Σπάρτη το δεύτερο μισό του 7ου αι. π. Χ. Γύρω από το θέμα της καταγωγής του υπάρχει αβεβαιότητα. Σύμφωνα με μία αρχαία μαρτυρία ήταν Λυδός από τις Σάρδεις που πωλήθηκε ως δούλος και μεταφέρθηκε στη Σπάρτη. Πιθανότερο ωστόσο είναι να πρόκειται για ΄Ελληνα ΄Ιωνα και όχι για Λυδό. Συνέθεσε ύμνους, παιάνες, υπορχήματα, σκόλια, κυρίως όμως διακρίθηκε στα παρθένια, δηλαδή ποιήματα που τα τραγουδούσαν και τα χόρευαν κορίτσια με τη συνοδεία αυλού σε γιορτές προς τιμήν των θεών. Στα λίγα αποσπάσματα από το έργο του που έχουμε στη διάθεσή μας, ο Αλκμάνας ψάλλει τον έρωτα, τη φύση, τις απλές χαρές της ζωής, με τρυφερότητα και αισθαντικότητα. Η ποίησή του χαρακτηρίζεται από λυρισμό, δροσιά και χάρη, ενώ οι ζωηρές εικόνες μαρτυρούν την πλούσια φαντασία του ποιητή.
2) Κύπαιρος ή κύπειρος: πρόκειται για την κύπερη, φυτό υδρόφιλο που το συναντούμε κοντά σε έλη ή σε παραθαλάσσιες αμμώδεις περιοχές. Της ίδιας οικογένειας είναι και ο πάπυρος.
3) Οι εξαιρετικοί στίχοι αυτού του αποσπάσματος, που περιγράφουν με ευαισθησία, με έντονο συναίσθημα τον ύπνο της φύσης στη γαλήνη της νύχτας, θαυμάστηκαν πολύ.
4) Ῥίπαια ή Ῥιπαῖα Ὄρη: φανταστική οροσειρά των αρχαίων μύθων. Οι ΄Ελληνες τη θεωρούσαν κατοικία της Νύχτας και την τοποθετούσαν στη χώρα των Υπερβορείων, βόρεια του Ευξείνου Πόντου.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Γεωργία Παπαδάκη

H Γεωργία Παπαδάκη γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε Κλασική Φιλολογία και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου υπηρέτησε για δέκα χρόνια ως Βοηθός στον Τομέα Αρχαιολογίας και, παράλληλα, έλαβε μέρος σε διάφορες ανασκαφές. Τα τελευταία χρόνια μελετάει αρχαίους συγγραφείς και μεταφράζει αγαπημένα της κείμενα της ελληνικής γραμματείας. Από το Α΄Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας έχει παρουσιάσει παλαιότερα μια σειρά σχετικών εκπομπών με τον τίτλο « Είτε βραδιάζει είτε φέγγει, μένει λευκό το γιασεμί». ΄Εχουν εκδοθεί εξι βιβλία της: "Aνθολογία αρχαίας ελληνικής ερωτικής ποίησης", "Ο δικός μας Αριστοφάνης",  "Μούσας άγγιγμα", " Αισχύλος. Ο ποιητής του μεγαλοπρεπούς και του τιτανικού", "Σοφοκλής. Η «μέλισσα» του αρχαίου ποιητικού λόγου", "Η γυναίκα και ο γυναικείος λόγος στο έργο του Ευριπίδη".

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.