You are currently viewing Κλεονίκη Δρούγκα: ένα ποιήμα   

Κλεονίκη Δρούγκα: ένα ποιήμα  

 

Ξεστόλισμα

 

Περάσαν οι γιορτές, όπως

κάθε φορά, άλλωστε

γρήγορα

Ξεστόλισμα τώρα

πρώτα την μπάλα απ΄ την Ουτρέχτη

κείνη που έφερε ο Ηλίας και

έκανε τόσο δρόμο

ύστερα τις άλλες

τις κρυστάλλινες

παράθυρα χαράς που

αστράψανε ζωή και φως

ίσως και πιο πολλά ακόμη

-ατμόσφαιρα βαριά η αδειοσύνη

Κι ενώ όλα τα ρύθμισα κείνο το μεσημέρι, όλα

το μάτι μου πήγε ξαφνικά σ΄ έναν Αγιοβασίλη

παλιό

πεσμένο ανάποδα

είχε σπασμένο πόδι

-ο χρόνος αδυσώπητος

Τον κοίταζα για ώρα πολλή

τον πήρα αγκαλιά

του κόλλησα το πόδι

έστρωσα και την κόκκινη στολή κι ύστερα

έναν καφέ μαζί του ήπια.

Δεν πετάμε ό,τι παλιώνει.

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.