Αφιέρωμα στον Τζουζέπε Βέρντι είχαμε τη χαρά να παρακολουθήσουμε στο Ολύμπια Δημοτικό Μουσικό Θέατρο «Μαρία Κάλλας», με τους σολίστ της Ακαδημίας Μετεκπαίδευσης για λυρικούς τραγουδιστές του Θεάτρου της Σκάλας του Μιλάνου. Οι καλλιτέχνες, που έφθασαν στην Ελλάδα από την πασίγνωστη και εμβληματική Σκάλα τραγούδησαν, φυσικά, αποσπάσματα από όπερες του Βέρντι. Συμμετείχε η Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων με μουσική Διεύθυνση του Pietro Mianiti και καλλιτεχνική επιμέλεια της Luciana D’Intino.
Η λειτουργία της Ακαδημίας άρχισε το 1991 με προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης για μουσική, χορό, θεατρικό εργαστήρι και καλλιτεχνική διοίκηση.
Στο «Μαρία Κάλλας» τραγούδησαν οι: Mariapaoloa Di Carlo, Maria Martin Campos, Haiyang Guo, Xhieldo Hyseni. Και συμμετείχαν οι: Αννίτα Σούση, Αναστασία Ευδαίμων, Μάνος Κοκκώνης, Αντώνης Κορδοπάτης, Άννα Ελεονώρα Ριέρρα και ο Δήμος Βλάχος (από το έντυπο του Θεάτρου).
Το αθηναϊκό λυρικό μας θέατρο κατακλύστηκε από κόσμο που του αρέσει η Όπερα και ειδικά ο Βέρντι. Μεταξύ των θεατών πολλοί Ιταλοί, κάποιοι που σιγοτραγουδούσαν από μέσα τους και άλλοι που έπαιζαν με τα δάχτυλα στο αόρατο πιάνο τον ρυθμό. Και όσοι σηκώνονταν να βγουν στο διάλειμμα, έβγαιναν συνεχίζοντας την άρια που μόλις είχε τελειώσει…
Δεκαεφτά ήταν οι άριες, τα ντουέτα και τα άλλα από τις δημοφιλέστερες όπερες· φυσικά ο Τροβατόρε με δύο αποσπάσματα, φυσικότατα η Τραβιάτα με τέσσερα αποσπάσματα, ο Μάκβεθ, ο Σίμων Μποκανέγρα με δύο, ο Κουρσάρος, η Δύναμη του Πεπρωμένου, οι Σικελικοί Εσπερινοί, ο Οθέλος, η Λουίζα Μίλλερ, ο Ριγκολέτο και τελευταίο, για έκπληξη, το εκτός προγράμματος, ντουέτο με χορωδία από την Τραβιάτα, εκείνο το Libiamo ή brindisi, δέκατο όγδοο, το ενθουσιώδες, το γεμάτο κέφι, έρωτα και κρασί, τραγούδι ευθυμίας, τραγούδι που λέει προλάβετε να ζήσετε γιατί η ζωή είναι μικρή. Όλοι οι καλλιτέχνες λοιπόν μας κάλεσαν κι εμείς ανταποκριθήκαμε όσο άντεχε η φωνή μας, μεθυσμένοι από τη μουσική του Βέρντι, τη φωνή τη δική τους και τη Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων.
Οι καλλιτέχνες καταχειροκροτήθηκαν· ιδιαιτέρως η Mariapaola de Carlo, και ακόμα περισσότερο ο Haiyang Guo. Ένας κινέζος στην Αθήνα τραντάζει το Ολύμπια «Μαρία Κάλλας».
Λίγα λόγια για ενημέρωση…
Η Σκάλα του Μιλάνου. Αυτό το θέατρο, που η ίδρυσή του ήταν επιθυμία της φιλότεχνης Μαρίας Θηρεσίας των Μεδίκων, αντικατέστησε το παλαιότερο Teatro Regio Ducale, το οποίο κατέστρεψε μια πυρκαγιά στις 26 Φεβρουαρίου του 1776. Τότε λοιπόν ο διάσημος αρχιτέκτονας Τζουζέπε Πιερμαρίνι ανέλαβε να το αποκαταστήσει και να το παραδώσει νέο και λαμπερό στο κοινό, δύο χρόνια μετά, στις 3 Αυγούστου 1778, που έγιναν τα εγκαίνια, παρόντος του Αρχιδούκα Φερδινάνδου των Αψβούργων. Και πρώτο έργο η όπερα L’ Europa riconosciuta του Αντόνιο Σαλιέρι, του τρομερού, όπως λέει ο μύθος, αντίπαλου του Μότσαρτ.
Όμως και τα θέατρα, όπως και όλα τα άψυχα και τα έμψυχα έχουν εχθρό τον χρόνο. Κι έτσι το Θέατρο είχε τις περιπέτειές του κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, όταν τη νύχτα μεταξύ 15ης και της 16ης Αυγούστου 1943, υπέστη σοβαρές βλάβες και κατέρρευσε η οροφή του. Ωστόσο και πάλι διορθώθηκε και μάλιστα απέκτησε και έναν τεράστιο πολυέλαιο με 400 λαμπτήρες από φυσητό γυαλί που φιλοτέχνησαν οι μεγάλοι τεχνίτες της Βενετίας. Στις 11 Μαΐου 1946, η Σκάλα άνοιξε πάλι τις πύλες της με ένα κοντσέρτο και τον Αρτούρο Τοσκανίνι στο πόντιουμ. Στα 2002 – 2004 χρειάστηκε και πάλι μια νέα ανακαίνιση, η οποία έγινε, οπότε αυξήθηκε κάπως και η χωρητικότητα του θεάτρου που έφτασε να έχει 2030 θέδεις. Όμως η φήμη του, η φήμη της Σκάλας, είναι το μεγαλύτερο προσόν της… η Σκάλα του Μιλάνου έχει το μεγαλύτερο όνομα στην Όπερα. Τη μεγαλύτερη ακμή της σημείωσε κατά τον Μεσοπόλεμο, με τους σπουδαίους καλλιτέχνες που τραγούδησαν εκεί. Περίοδος, επίσης, μεγάλης ακμής ήταν και η δεκαετία του 1970 με τον Πάολο Γκράσι στη διοίκηση και 300 παραστάσεις τον χρόνο!!!
Σ’ αυτό το θέατρο, στη Σκάλα, τραγούδησε και η δική μας Μαρία Κάλλας, το 1950, όταν αντικατέστησε την Ρενάτα Τεπάλντι στην Αΐντα και έναν χρόνο μετά τραγούδησε με μεγάλη επιτυχία τους Σικελικούς Εσπερινούς. Τα πορτρέτα των δύο μεγάλων αντιζήλων βρίσκονται το ένα απέναντι στο άλλο, στο Μουσείο στη Σκάλα.
Η Σκάλα, το σημαντικότερο Ίδρυμα στο είδος του, για πάνω από 19 χρόνια είχε Διευθυντή του τον Ρικάρντο Μούτι (1986 – 2005). Την πιο μικρή θητεία είχε ο Γκίντο Καντέλι, ο οποίος σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα στο Παρίσι το 1956, μία εβδομάδα μετά την εκλογή του. Σημερινός διευθυντής είναι ο Αργεντινοϊσραηλινός Ντάνιελ Μπάρενμποϊμ (Daniel Barenboim), που συχνά τον βλέπουμε στην Τηλεόραση.
Η Σκάλα του Μιλάνου, λοιπόν, ήρθε στην Αθήνα και ενθουσίασε το κοινό στις 12 Δεκεμβρίου 2025 που με το χειροκρότημά του και τις επευφημίες ήταν σαν να έλεγε :
Viva Verdi !
Ανθούλα Δανιήλ
