Η ΘΑΛΑΣΣΑ
Καλή η θάλασσα,
μα εγώ
γλυκό βυθό διψάω.
ΕΞΟΔΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ
Να σκίσω τον ουρανό μπας και φωτίσει.
Να σκίσω το δέρμα μου μπας και φανεί λίγη ψυχή.
να κάψω τα κόκαλά μου με τον ήλιο
μπας και φιλιώσω με το φως.
Να με καταπιούν τα βουνά∙
Να ανασάνω.
ΜΑΓΟΥΛΑ ΡΟΔΙΑ
Μάγουλα ρόδια
ώριμα φρέσκα.
Την καρδιά την κρατά στα χέρια.
Παίζει.
Απ’ το ένα στ’ άλλο χέρι σαν τρελόμπαλο.
απ’ τον τοίχο στον ταβάνι,
πάτωμα, ουρανός, Άδης , πάλι πάνω ψηλά
και προσγειώνεται γειώνεται, ασφαλής γλυκαίνεται
καταλαγιάζει βαριά στο ελαφρύ αλάτι μένει ανέμελη
Ήλιος ήλιος φιλί.
