Το δοχείο

Σ’ αυτό το δοχείο

διαφωνίες, όνειρα, ξημερώματα,

φιλιά, αποχαιρετισμοί,

πόνοι, λαχτάρες, τύψεις,

τούνελ, λιακάδες, στεναγμοί,

χρόνια που ποδοβολούν,

χέρια που τρέμουν πάντα,

μέρες ξετυλιγμένες, άνθρωποι γυμνοί,

εντελώς ανυπεράσπιστες λέξεις

νταπ, νταπ

μάτια υγρά, χείλη τολμηρά,

άδωρα δώρα, αγώνες στο ημίχρονο,

καράβια σκεφτικά, λαβυρινθώδη σχέδια,

ορύγματα, κήποι κρεμαστοί,

νότες που γλιστρούν στη στέγη σαν βροχή,

ήλιοι, πουλιά και ερπετά

νταπ, νταπ

όσα αναδεύονται, όσα ασφυκτιούν,

όσα δεν λογαριάζονται, όσα λογοδοτούν,

όσα γλυκά βουλιάζουνε, όσα αδιαφορούν,

όσα δεν ξετυλίγονται, όσα πεζοπορούν,

όσα αυτοαναφλέγονται, όσα μακρηγορούν,

όσα πια δεν στριμώχνονται, όσα πια δεν χωρούν

νταπ, νταπ

όσα τρέχουνε ξέφρενα, όσα καρδιοχτυπούν,

όσα φουσκώνουν σήμερα, όσα λιθοβολούν

νταπ, νταπ

όσα τραντάζουν το καπάκι, όσα δεν το βαστούν

νταπ, νταπ

όσα γίνονται πίδακας κι έξω απ’ αυτό κυλούν,

έξω απ’ αυτό,

έξω απ’ το δοχείο που ‘μαι γω.