Φωτεινή Κονταργύρη: Φλόγες
Φλόγες Με το ένα πόδι στον τοίχο Και μόνη παρέα ένα στίχο Χρόνια επαναλάμβανες Με τα δυο πόδια στον τοίχο Έγινες και πάλι δίστιχο Και χρόνο απολάμβανες Όσο το…
Φλόγες Με το ένα πόδι στον τοίχο Και μόνη παρέα ένα στίχο Χρόνια επαναλάμβανες Με τα δυο πόδια στον τοίχο Έγινες και πάλι δίστιχο Και χρόνο απολάμβανες Όσο το…
Τράκτορας «Εσύ θα σέρνεις το κάρο» Μου είπε ένα βράδυ ο Άγγελος για σένα Ήθελε να πει -Υποθέτω από τα συμφραζόμενα- Ότι όλα από μένα θα περνούσαν Εσύ βαρύς και…
Συμφιλίωση αριθμός 17.856 Υπάρχουν νεκροί πιο ζωντανοί απ’ τους ζωντανούς Και ζωντανοί πιο νεκροί και από νεκρούς Ποιος αμφιβάλλει; Αλλά δεν είμαι Θεός Ένας ιεροκήρυκας μόνο φτωχός Πώς να ρωτήσω…
Σουρικάτες Σκέφτεσαι άλλα Λες άλλα Κι άλλα δεν δέχεσαι Ούτε να πεις Ούτε να σκεφτείς Σου λείπω Μου λείπεις Μαζί μεγαλώσαμε Μόνοι ζήσαμε Είσαι εκεί Πάντα εκεί Είμαι εδώ Πάντα…
Jazz 2 Δουλεύω ακούγοντας jazz Ώρες ολόκληρες Περνάνε γρήγορα Δουλεύω και σε σκέφτομαι Με ένα ποτό στο μπαρ Σαν ασπρόμαυρη ταινία του ’63 Να καπνίζεις και να χάνεσαι σε σύννεφα…
Διάβαζα πολύ Έγραφα λιγότερο Μιλούσα λίγο Πάντα λιγότερο από όσο έγραφα και διάβαζα Γνώρισα πολλούς Θυμάμαι πια λιγότερους από όσους γνώρισα Αγάπησα λίγους από αυτούς Ερωτεύτηκα ακόμη λιγότερους Περπατάω πολύ…
Ο Franz με σύστησε σαν αδερφή του Δεν κατάλαβα τότε γιατί, αλλά γενικώς είχε πλάκα ο Franz Χαμογέλασα εγκάρδια στον έμπορο φίλο του, αποδεχόμενη την καινούρια μου ιδιότητα Συνεχίσαμε τον περίπατό μας στη…
Παλαιοί λογαριασμοί Όχι, είμαι καλά Και το «λυρικό Εγώ» μου καλά είναι και αυτό Δεν κάνουμε πια επίκληση στην Λογική των Διαφωτιστών Δεν λέμε «σκέφτομαι άρα υπάρχω» Μας…
Όχι, είμαι καλά Και το «λυρικό Εγώ» μου καλά είναι και αυτό Δεν κάνουμε πια επίκληση στην Λογική των Διαφωτιστών Δεν λέμε «σκέφτομαι άρα υπάρχω» Μας μέθυσες, Μανωλάκη Καντ στα…
ΣΤΟΧΟΣ Ένα πιστόλι αόρατο στον κρόταφο που με βαραίνει Προβάλλει όλα τα χρόνια μου σε βιβλικά δευτερόλεπτα Εικόνες λέξεις αγγίγματα πράσινα βλέμματα Αγάπες πόθοι ερημιές φωτισμένα σκοτάδια…
ΠΟΛΕΜΟΣ Κρατάμε την ανάσα μας Με μάσκες και με δόντια Αφουγκραζόμαστε την ησυχία Περιμένουμε οδηγίες Δεν ξέρω από ποιον Εμείς περιμένουμε πάντως Όταν δούμε τις φωτιές, θα τρέξουμε κατά πάνω…
Απουσίες Κάποιες φορές μου λείπουνε οι άνθρωποι Οι δικοί μου Χτες παραδείγματος χάριν Χτες το πρωί στο παλιό «Ερμείον» Κοντοστάθηκαν οι μνήμες Η μαμά, η θεία κι εγώ μαζί…