Γεωργία Βενετσανάκη: Δύο ποιήματα
Θερινό σινεμά Χτες πέρασα από το θερινό μας σινεμά. Σιδερένια ρολά τζαμαρία σπασμένη. Στον γκισέ κιτρινισμένα προγράμματα. Μια αφίσα στον τοίχο με σελοτέιπ. Ο τίτλος με μεγάλα γράμματα Καζαμπλάνκα˙…
Θερινό σινεμά Χτες πέρασα από το θερινό μας σινεμά. Σιδερένια ρολά τζαμαρία σπασμένη. Στον γκισέ κιτρινισμένα προγράμματα. Μια αφίσα στον τοίχο με σελοτέιπ. Ο τίτλος με μεγάλα γράμματα Καζαμπλάνκα˙…
Οι κάλτσες της Αλίκης Η Αλίκη δεν πίνει πια τσάι με την λευκή βασίλισσα στο δάσος, ούτε μπαίνει στους ανάποδους κόσμους του καθρέφτη της. Έχει απλώσει τις άσπρες κάλτσες της…
Υπάρχει ένα πλάσμα περίεργο, που ισορροπεί το γλιστερό του σώμα πάνω στις ράχες των μολυβιών. Έχει σχήμα μικρής σπείρας όταν είναι διπλωμένο. Όταν ξεδιπλώνεται φτάνει συνήθως το μισό μέτρο. Τα…
Γυάλινο σπίτι Ανάσαινα τη θάλασσα και μου άρεσε που το λευκό μου φόρεμα σερνόταν στην άμμο. Πάντα μου άρεσε να αφήνω τα πράγματα να συμβαίνουν. Όταν συναντηθήκαμε κρατούσες μια τρίαινα,…
Η βάπτιση του πρωτότοκου Έπρεπε να πάρει το ειδικό εργαλείο για τα λέπια. Σε καμία περίπτωση δεν μπορούσε να αγγίξει το ψάρι. Δεν ήταν μόνο η μυρωδιά που δεν ξεκολλούσε…
Οι ψυχές τους στον έρωτα Το νερό κρατούσε όλες τις μνήμες. Στην άκρη του αφρού δεν άφηνε περιθώριο λάθους ίσα που άγγιζε τις άκρες των νυχιών τους καθώς τα…