Πάλευα τα σκεπάσματα, πηχτά, βαριά, ν’ αναδυθώ Πάλι, έστω για λίγο Πρέπει να υπάρχει άλλος ένας, ένας ακόμα Σταθμός ανεφοδιασμού, να πάρω ανάσα Σκεφτόμουν - δεν σκεφτόμουν, δεν μπορούσα…
Αχ! Σήμερα θα έπρεπε να κάνουμε τρικούβερτο πάρτι! Συντάκτες, συνεργάτες και αναγνώστες θα τσουγκρίζαμε τα ποτήρια μας, θα αγκαλιαζόμαστε, θα ανταλλάσσαμε ιδέες, θα φλυαρούσαμε χαρούμενα, θα κόβαμε την τούρτα μας,…
«Άντες, πάμε στο δεντρό μας», μου ψιθύρισες στ’ αυτί μόλις σου είπα τα καθέκαστα. (…) Γροίκα εδά το σχέδιό μου. Εγώ, μαθές, γυμνάζομαι κι είμαι εκειά κοντά να την πετύχω…
Η Μαρίνα µπαινόβγαινε σε διάφορες κοινότητες απεξάρτησης, σε πόλεις της Ιταλίας και της Πορτογαλίας, επί τριάντα χρόνια. Προσπαθούσε να κόψει τα ναρκωτικά αλλά δεν τα κατάφερνε. Έµενε καθαρή για λίγους…
ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ ΝΗΣΟΣ Όνειρα κολυμπάνε με μπρατσάκια πλαστικά Το σώμα τους ορθώνεται γιγάντιο μπροστά τους Μα το άγγιγμα αναριγά σαν πέφτει η σκιά Ενός τρομακτικού γονιού Στα ηλιόλουστα νερά τους. Πιγκουίνος…
Μετανεωτερική ονειροφαντασιά στα χνάρια της δημοτικής παράδοσης, έρρυθμος λόγος με φολιδωτές επαναλήψεις έλικος τινός τεινούσης προς το Φάος το ομηρικόν. Παπαδιαμάντης και Βιζυηνός, Δροσίνης και Παλαμάς, Μυριβήλης και Καρκαβίτσας, μα…
Αγαπούσε τον χρόνο που περνούσε. Πάντα τον αγαπούσε, αλλά το είχε ξεχάσει. Δεν ήθελε πια να είναι όλα τακτοποιημένα. Δεν τον ενδιέφερε πια, ένα σύμπαν που να φαίνεται τέλειο. Ως…
ΕΚ ΤΩΝ ΕΣΩ Μια μέρα θα ξυπνήσεις «νεκρός», Σιωπή… Ο διάλογος ανήκει στην αφαίρεση. Κοιτιέσαι ασταμάτητα με επιστημονική συνέπεια… …αγγίζεσαι. Αρτιμελής, τουλάχιστο εξωτερικά. Όλα είναι στη θέση τους πιο άκαμπτα…
Εκδρομή στον Αχέροντα Κολυμπώ στον όρμο της Αμμουδιάς. Τα νερά αστράφτουν στον αυγουστιάτικο ήλιο. Κάπου εδώ στον κόλπο εκβάλλει ο Αχέροντας που κατεβαίνει από τις Πηγές και δροσίζει τη θάλασσα.…
Η πρώτη βροχή έριξε τα κάστανα στη βρεγμένη γη Μ' αγκαθωτή ασπίδα κρύβονται απ' τη μοίρα τους Βροχή στο χώμα πότισε τον κήπο μου άγουρες μνήμες Χυμούς γεμάτο ένα τσαμπί…
ΤΕΡΜΑ ΦΡΑΓΚΟΚΛΗΣΙΑΣ Θα ’μουν, τότε, επτά το πολύ οκτώ χρονών. Τρεις, τέσσερις χρονιές, δηλαδή, πριν το ’60. Με το που έκλειναν τα σχολεία για τις καλοκαιρινές διακοπές, οι γονείς μας…
ΝΤΟΜΙΝΟ Δεν το ‘ξερα ότι μερικά θηλαστικά Απορρίπτουν τα μικρά τους Όταν τα φροντίσει ανθρώπινο χέρι Άλλο απ’ το δικό τους το ηγεμονικό Το μισάνθρωπο. Θα ‘χα φύγει. Κάτι…
