Φάνης Κωστόπουλος:  ΙΩΑΝΝΗΣ  ΓΡΥΠΑΡΗΣ ( 1870-1942) :Ο ποιητής που στο μεσουράνημά του αποχαιρέτησε για πάντα την ποίηση      

                   Θα είχε γεννηθεί στην Κωνσταντινούπολη, αν εκείνο το καλοκαίρι του 1870 στη μεγάλη πυρκαγιά της Πόλης δεν καιγόταν τελείως το μητρικό σπίτι…

0 Comments

Γεωργία Παπαδάκη: Τέτοιες μέρες πριν 100 σχεδόν χρόνια… ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ – Ο αιματοβαμμένος Σεπτέμβριος του Ελληνισμού.

Ηρόδοτος: […] Αυτές είναι οι έντεκα παλιές πόλεις των Αιολέων.* Γιατί μία από αυτές, τη Σμύρνη, την πήραν οι ΄Ιωνες.[…]  Λουκιανός (2ος αι. μ. Χ.): «Τέτοια είναι τα κάλλη της…

0 Comments

Γεωργία Παπαδάκη:  ΠΟΝΤΙΚΟΣ  ‒ ΦΑΣΙΑΝΟΣ    

        Τα παραπάνω δύο πλάσματα του ζωικού βασιλείου έχουν κάτι κοινό: το όνομά τους τα συνδέει με την περιοχή του Εύξεινου Πόντου.         Και πρώτα το μικρό τρωκτικό, ο μῦς1…

0 Comments

Γιώργος Βέης: Ουμπέρτο Έκο – Από το δέντρο στον λαβύρινθο –Μτφρ: Έφη Καλλιφατίδη. Εκδ: ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ, σελ. 490

 Σημείων οδύσσεια Οι λαβύρινθοι του πολιτισμικού παρελθόντος   «Ο Βούδας ξέρει ότι η ερμηνεία είναι άσκηση υψηλής ρητορικής... η ερμηνευτική είναι μια επιλογή» (Από το βιβλίο, σελ. 216) Οι αναγνώστες,…

0 Comments

Ανθούλα Δανιήλ: Τασούλα Καραγεωργίου, Ναυαγού τάφος ειμί (Επιτύμβια Επιγράμματα από την Παλατινή Ανθολογία) Εικαστική ανάγνωση: Γιώργος Ξένος, Εκδ. Γαβριηλίδη, 2016  

Έκδοση διπλή·  αφενός τα επιτύμβια και η μετάφρασή τους, αφετέρου η εικαστική τους αποτύπωση σε γκρι, πένθιμο χρώμα θάλασσας που αφαιρεί τη γαλάζια ομορφιά της και την καθιστά  υγρό τάφο.…

0 Comments

Αγάθη Γεωργιάδου: Γιώργος Βέης, Βράχια, Ύψιλον, 2020

Μια στοχαστική ανατομία της καθημερινότητας   «Δύσκολη η γνώση των καλών και βέβαια και η γνώση των ονομάτων δεν είναι εύκολο μάθημα» μας προειδοποιεί η προμετωπίδα από τον πλατωνικό Κρατύλο…

0 Comments

Γιάννης Κονδυλόπουλος: ένα ποίημα

 ΤΑΠΕΤΣΑΡΙΑ ΤΟΥ ’70 Στο παιδικό δωμάτιο ταπετσαρία του Εβδομήντα. Δωμάτιο βορινό, γεμάτο υγρασία. Να μένουνε στεγνά τα όνειρά μας. Να κρύβει τους κακοσοβαντισμένους τοίχους, μην αντικρίσουμε –μικρά παιδιά– τον Χρόνο…

0 Comments

Έφη Φρυδά: Λιβελούλα

Προσγειώθηκες και στάθηκες Ισορρόπησες στην επιφάνεια του νερού Θαυμαστή θεά. Δεν ήξερα τίποτα για τον δράκο μέσα σου Η δική μας γλώσσα δεν προδίδει Υποψία καμιά για την ιπτάμενη θηριωδία.…

0 Comments

Καίτη Παυλή: Εφτά χαϊκού για το φθινόπωρο +  άλλα δύο

Φλογάτες λεύκες Ανεβαίνουν στα ύψη Φθινοπωριάζει        --- Με κίτρινο φως Ο Σεπτέμβρης ξανά Βρέχει δάκρυα       --- Εποχή μήλων Το φως κύλησε δίπλα Κι εσύ λείπεις      --- Οκτώβρης…

0 Comments