Εικαστικό, και όχι μόνο, είναι το θέμα μας σήμερα. Άλλωστε η τέχνη έχει πολλά να πει για τη ζωή. Εγώ πάντως θα σας πω πρώτα ένα παραμύθι – από τη…
Δεν έχω δει τίποτα μέτριο, τίποτα “δεύτερο” από την ιστορικής προσφοράς Λυρική μας Σκηνή από τότε που μετακόμισε στο επιβλητικό και κοινωφελές, ιδιαίτερα φιλόξενο στο κοινό Ίδρυμα Νιάρχου. Και τώρα…
Υπάρχουν κάποιες λευκές σελίδες στην όλη σταδιοδρομία του Καζιμίρ Σεβερίνοβιτς Μάλεβιτς (1878-1935) που σιγά σιγά με το πέρασμα των χρόνων γράφονται με τη βοήθεια της κόρης του Ούνα και της…
Αυτός είναι ο 34ος Φεβρουάριος, που θα θυμηθούμε ξανά τον Κάρολο Κουν. Ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου. Ξανά, με αναφορές, αφιερώματα και τιμές στην μεγαλύτερη θεατρική φυσιογνωμία του εικοστού αιώνα μας.…
Το νέο υβριδικό παραστατικό είδος μεταξύ θεάτρου, κινηματογράφου και video-art είναι ήδη εδώ μέσα στην τρέχουσα υγειονομική κρίση που ταράζει τα θεμέλια του δυτικού πολιτισμού. Θα έπρεπε ίσως να το…
Εφτά καραντινάτες ιστορίες: διαδικτυακή θεατρική παράσταση ζωντανά από τη Βίλα Ζωγράφου Υπάρχουν πολλοί τρόποι διαδικτυακής επικοινωνίας, όσο κι αν φωνάζουν οι Κασσάνδρες για τεχνολογική αλλοτρίωση. Δεν υπάρχει τίποτα το…
Ο Πωλ Ντελβώ και ο Ίταλο Σβέβο Ο Πωλ Ντελβώ (1897-1994) Βέλγος ζωγράφος με ακαδημαϊκές περγαμηνές, καθηγητής της Σχολής Καλών Τεχνών των Βρυξελλών με επιρροές από τους μεταφυσικούς πίνακες…
‘’Δυο δυο πέρασαν, να τα, τα κορίτσια…’’ Η Kayla, η Autumn, η Jane. Τρία κορίτσια. Ηρωίδες ισάριθμων ταινιών τελευταίας εσοδείας και όμοια με πολλά άλλα απολύτως αναγνωρίσιμα που ζουν δίπλα…
«Είναι ένα γενικό φαινόμενο της φύσης μας να μας τραβάει με ακατανίκητη μαγεία το θλιβερό, το φοβερό, το φρικτό, να νιώθουμε απώθηση αλλά και εξίσου δυνατή έλξη από την παρουσία…
Όλα είναι δρόμος… ‘’Nomadland’’ 2020 της Chloe Zhao Μια όαση στην άνυδρη εποχή που ζούμε, μια υπενθύμιση ανθρωπιάς στις ανοίκειες μέρες που διανύουμε, η καινούρια ταινία της πολύ σημαντικής κινεζοαμερικάνας…
Ο Αρτώ [1896-1948] προσπαθεί να ξεκλειδώσει το πνεύμα που βρέθηκε βαλσαμωμένο, επιχειρεί να κάνει τη ζωή να σηκώσει κεφάλι, να τανυστεί σαν τόξο και να στοχεύσει ό,τι κι όποιον απειλεί…
Αγαπημένοι μου ηθοποιοί, τα θέατρα είναι κλειστά, τα θέατρα είναι κλειστά, τα θέατρα είναι κλειστά και σκοτεινά, σαν πεθαμένα. Ακατοίκητα. Χωρίς ανάσα θεατή και ιδρώτα ηθοποιού. Χωρίς φωνή, χωρίς χειροκρότημα...…
