Λένη Ζάχαρη: Πιασμένοι στα νύχια των γερακιών του ολέθρου…

«…εξόριστε Ποιητή, στον αιώνα σου, λέγε, τι βλέπεις; -Βλέπω τα έθνη, άλλοτες αλαζονικά, παραδομένα στη σφήκα και στο ξινόχορτο. -Βλέπω τα πελέκια στον αέρα σκίζοντας προτομές Αυτοκρατόρων και Στρατηγών. -Βλέπω…

0 Comments

Γιούλη Ζαχαρίου: Έχουμε καταλήξει τόσο ακίνδυνοι; Η ‘’BUGONIA’’ του Γιώργου Λάνθιμου

Πικρή σάτιρα με αιχμηρό κοινωνικό και πολιτικό σχολιασμό, ψυχολογικό θρίλερ  με ειρωνεία,  μαύρο χιούμορ και αρκετή αιματοβαμμένη βία, ωμός ρεαλισμός που καταλήγει σε μια μάλλον ευτράπελη επιστημονική φαντασία,  η ‘’BUGONIA’’,…

0 Comments

Βάλτερ Πούχνερ: Το δικαίωμα στο όνειρο

Το όνειρο είναι δικαίωμα κάθε ανθρώπου. Δεν υπάρχει ειδική παράγραφος στο Σύνταγμα, αλλά ανήκει στις φυσιολογικές εγκεφαλικές λειτουργίες του έλλογου όντος. Πρόκειται, στη βάση και στις προεκτάσεις του, στην εμβέλεια…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: «ΕΥΓΕΝΙΟΣ» σε σκηνοθεσία Γιώργου Καραμίχου, στο πάντα πρωτοποριακό Θέατρο Σημείο.

Πολυσήμαντη παράσταση πάνω σε ένα πολυεπίπεδο κείμενο που αξιοποιεί όλες τις αφηγηματικές τεχνικές προκειμένου να διευκολύνει την κατάδυση τού επαρκούς θεατού στο Συλλογικό Ασυνείδητο μέσα από τις δραματικές συγκρούσεις ατομικοτήτων…

0 Comments

Δημήτρης Γαβαλάς: Μετά τον Θάνατο τι;

Στην ανάρτηση της 18 Οκτωβρίου 2025 με τίτλο ‘Ψυχο-νοητικό Πρότυπο του Ολοκληρωτισμού’ είχα αναφερθεί εν παρόδω στη λεγόμενη ‘πορεία της εξατομίκευσης’ κατά Jung. Στη σημερινή παρουσιάζονται περισσότερα στοιχεία για το θέμα…

0 Comments

Χρ. Δ. Αντωνίου: Η παράλογη αισιοδοξία του Καμύ, ως αντίδοτο στην πραγματικότητα.

Η ευτυχία και το παράλογο είναι δυο παιδιά της ίδιας γης. Αλμπέρ Καμύ.   Πάνε πολλά χρόνια τώρα που είχα διαβάσει τα περισσότερα βιβλία του Αλμπέρ Καμύ, ενός στοχαστή με…

0 Comments

Γιάννης Κολοκοτρώνης: Όταν μια παιδική ανάμνηση του Πασχάλη Αγγελίδη γεννά τέχνη

Δούρειος Ίππος Ο Κώστας είχε ένα αλογάκι. ένα κουνιστό αλογάκι, άσπρο, με μεγάλη χαίτη, μαύρα μάτια και χρυσοκόκκινη σέλα. Είχε και χαλινάρια. Εγώ και ο Τάκης κουνούσαμε το αλογάκι με…

0 Comments

Χρ. Δ. Αντωνίου: Η «αορατότητα» του ποιητή ως νέα μορφή αντίστασης.

Συχνά, όσοι κινούμαστε στον χώρο της τέχνης, γινόμαστε μάρτυρες μιας παράδοξης αντιστροφής: η δημόσια εικόνα του δημιουργού, η επικοινωνιακή του δεξιότητα και η παρουσία του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αποκτούν…

0 Comments

Γιάννης Κολοκοτρώνης: Οι Μαραθωνοδρόμοι του Αλέξανδρου Παπακωνσταντίνου

Η πρόσφατη σειρά Μαραθωνοδρόμοι του Αλέξανδρου Παπακωνσταντίνου είναι μια νέα θεματική ενότητα  των τροπισμών του, ένας άλλος τρόπος πρωτότυπης οργάνωσης του βλέμματος και της μορφής  μέσω της αναλογικής και της…

1 Comment

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Εουτζένιο Μοντάλε, την κιβωτό μου, ω, χαμένοι [!]

«…μια τετραφωνία ισχνών καλαμιών. Η μόνη μουσική που αντέχω.» (Ημερολόγιο του ’71).   «Η ποίηση γίνεται τέχνη τη στιγμή ακριβώς που η τέχνη αμφισβητείται και αναιρείται προς όφελος άλλων ανθρωπίνων…

0 Comments

Βάλτερ Πούχνερ: Η δυνητική δύναμη της σκέψης

Η προσωκρατική φιλοσοφία έχει ήδη θίξει τα βασικά οντολογικά ζητήματα της ανθρώπινης ύπαρξης ως σκεπτόμενης οντότητας που διαθέτει συνείδηση και αυτοσυνείδηση. Τα αινιγματικά στην ερμηνεία και πολύσημα σπαράγματα του Ηράκλειτου…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: «Ράφτης Κυριών» τού Φεϋντώ στο Θέατρο Γκλόρια σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα με διαδραστική αποστασιοποίηση, συνοδεία ζωντανής μουσικής.

Το λεγόμενο «καλογραμμένο έργο» τού Σκριμπ είναι πρότυπο για τη γαλλική δραματουργία μέχρι σχεδόν τη δραματική αποδόμηση και το χαοτικό μεταμοντέρνο, τότε που ξεχάστηκαν οι παλαιές, δοκιμασμένες πανάρχαιες αφηγηματικές τεχνικές…

0 Comments