Θέατρο ζωγραφισμένο στο χαρτί Ο «ΑΙΑΣ» του Σοφοκλή, που σκηνοθέτησε ο Γιώργος Νανούρης με τον Μιχάλη Σαράντη και τον Απόστολο Χαντζαρά, επιστρέφει αυτό το καλοκαίρι για δύο μόνο παραστάσεις…
Ο Αύγουστος είναι ο μήνας των πανηγυριών· και όλα προσχηματικά αφορμώνται από την Κοίμηση της Θεοτόκου, τη μεγαλύτερη Θεομητορική γιορτή της χριστιανοσύνης, ειδικά των Ορθοδόξων. «Κοίμηση» και «εορτασμός»· θάνατος και…
Ο Σαίξπηρ αντελήφθη εμπράκτως τον κόσμο ως μία τεράστια θεατρική σκηνή όπου τα νεογέννητα κλαίνε άπαξ και υποψιαστούν πως παίζουν σε ένα έργο χωρίς σενάριο, δίχως ορατό σκηνοθέτη και (το…
Χωρίς μοντάζ Στον πυρήνα του μυθιστορήματος της Παύλου Μάτεσι βρίσκεται ένας εκτεταμένος, σχεδόν αδιάκοπος μονόλογος. Η Ραραού, συνταξιούχος ηθοποιός, εκκεντρική και αναξιόπιστη αλλά μαγνητική αφηγήτρια, ανατρέχει στην ταραχώδη ζωή της.…
Σαλονάκια στις αλάνες Εκ του μακρόθεν παρακολουθώ, γιατί εκ του κοντόθεν απελπίζομαι, τις εξορμήσεις των χειμερινών αθηναϊκών θεατρικών παραγωγών, στα αλανιάρικα θέατρα της επαρχίας. Έργα σαλονιού ή κρεβατοκάμαρας εξέρχονται…
Εισαγωγικά Μια και μιλάμε για κλασικά έργα, καλό θα ήταν, αντί να λέμε πως εμείς σήμερα βλέπουμε το έργο με «μια νέα ματιά», να λέγαμε πως το έργο αν και…
Ένας άλλος κόσμος Με τρεις σεζόν sold out παραστάσεων και περισσότερους από 100.000 θεατές, η παράσταση του Θεάτρου του Νέου Κόσμου "Μια άλλη Θήβα" έχει αγγίξει ένα ευρύ φάσμα…
Η Επίδαυρος ως τοπόσημο έχει ταυτιστεί με το αρχαίο θέατρο. Όταν, λοιπόν, αποκαλούμε την Επίδαυρο Ναό εννοούμε το αρχαίο θέατρο, το οποίο γεννήθηκε, όπως κάθε μαθητής μαθαίνει στο σχολείο, από τον θρησκευτικό…
Το κοριτσάκι εγκαταλείφθηκε άρρωστο από την πρόσφυγα μάννα του γιατί φοβόταν – λέει – να το πάει στο νοσοκομείο μην τύχει και απελαθεί. Έκλαψα ώρες μόλις διάβασα την είδηση. Για…
«Των οικιών υμών εμπιπραμένων, υμείς άδετε»… Κάθε καλοκαίρι τα ίδια: φεστιβάλ, καύσων, τα μπάνια τού λαού, οι εθιμοτυπικοί εμπρησμοί, οικοπεδοφάγοι και μισαλλόδοξοι (του στυλ «να ψοφήσει η κατσίκα τού γείτονα»…
Ηδονή και εξουσία χωρίς αναστολές Το έργο του Μολιέρου Δον Ζουάν Τενόριο Dom Juan ou le Festin de pierre (1665) παραμένει μια από τις πιο παράδοξες και ανησυχητικές κωμωδίες…
Απίστευτη σπατάλη υλικών και ανθρώπινων πόρων. Κοινοτοπίες, στερεότυπα, φλυαρία, συγγραφική αμηχανία ομολογουμένη (αλλά μη δικαιωμένη εν τέλει)… «Αφού δεν έχεις κάτι να πεις, γιατί ταλαιπωρείς τις λέξεις;» (από σύνθημα γραμμένο…
