Γιούλη Ζαχαρίου: ‘’Οι Άθλιοι’’  σκηνοθεσία  Λάντζ  Λι  (2019)

Σύγχρονοι  Άθλιοι… ‘’Η ζωή στα παρισινά προάστια απέχει πολύ από αυτό που δείχνει η τηλεόραση. Στο ‘’γκέτο’’ προσπαθούμε να συνυπάρξουμε 30 εθνότητες, πράγμα πολύ δύσκολο όταν παλεύουμε για την επιβίωση.…

0 Comments

Γιούλη Ζαχαρίου: “Δυστυχώς, απουσιάζατε” , 2019 σκηνοθεσία Κεν Λόουτς

Ο νέος εξανδραποδισμός Θα δουλεύει σκυλίσια, χωρίς ασφάλιση και με χρεωμένο αυτοκίνητο, η απόδοση του θα παρακολουθείται συνεχώς, θα πληρώνει από την τσέπη του κάθε πιθανή ζημιά και ένα υπέρογκο…

0 Comments

Δημοσθένης Κοντός: «Δυστυχώς απουσιάζατε…» ή η ελεγεία των αφανών

Δύο χρόνια μετά την ταινία «Το όνομά μου είναι Ντάνιελ Μπλέικ», μια ταινία σταθμός για το κατάντημα του κοινωνικού συστήματος πρόνοιας της Αγγλίας, το δίδυμο Κεν Λόουτς και Πωλ Λάβερτι…

0 Comments

Γιούλη Ζαχαρίου: “Οικογενειακή ευτυχία ΑΕ”  (2019), σκηνοθεσία  Βέρνερ Χέρτσογκ

Ενοικιάζεται ευτυχία… Αν αληθεύει αυτό που συχνά λέγεται,  ότι η Ιαπωνία προπορεύεται στην τεχνολογία και εξέλιξη και ότι ο δυτικός κόσμος ακολουθεί με καθυστέρηση δεκαετίας, ίσως θα πρέπει να ανησυχούμε…

0 Comments

Γιούλη Ζαχαρίου:  Ανήλικοι στην αίθουσα -“Ενήλικοι στην αίθουσα” του Κώστα Γαβρά   2019

Στην πρεμιέρα του ο Κ. Γαβράς έκανε έκκληση στους θεατές να αφήσει ο καθένας στην άκρη το δικό του ‘’σενάριο’’ για τα γεγονότα του 2015, τα σχετικά με τις διαπραγματεύσεις…

1 Comment

Γιούλη Ζαχαρίου, Θεατής με πολυεστιακά:  Σύγκρουση κόσμων… ‘’Παράσιτα’’ του Μπονγκ Τζουν-Χο   (Ν. Κορέα) Χρυσός Φοίνικας στο Φεστιβάλ Καννών 2019

    Δυο οικογένειες, δυο κοινωνικές τάξεις, δυο διαφορετικοί κόσμοι που έρχονται σε σύγκρουση. Οι Κιμ, μια τετραμελής οικογένεια πονηρών και ευρηματικών μικροαπατεώνων, ζουν στη ‘’σκοτεινή’’ πλευρά της σύγχρονης Σεούλ,…

0 Comments

Φάνης Κωστόπουλος:  ΜΑΡΙΑ  ΜΟΝΤΕΖ (Ο αμερικανικός κινηματογράφος στις δεκαετίες του 1940 και του 1950 )

       Στις δεκαετίες του του ΄40 και του ΄50, για την ακρίβεια στα πρώτα δέκα χρόνια μετά τον Πόλεμο και την Κατοχή, που δεν υπήρχαν σε ελληνικό σπίτι, όπως σήμερα,…

0 Comments

Πηνελόπη Παπαϊωάννου: Σημειώσεις για την ταινία «Ο καθηγητής και ο τρελός» (The professor and the madman)

«Το μόνο που χρειάζομαι είναι βιβλία.» Δεν θυμάμαι ποιος είπε ότι η ιστορία μιας λέξης μπορεί να είναι πιο συναρπαστική από την ιστορία μιας εκστρατείας. Θυμάμαι όμως πως, όταν το…

0 Comments

Θεατής με πολυεστιακά, Γιούλη  Ζαχαρίου:  Μια ανάσα για το καλοκαίρι (ΙV) ‘’Μια  ζωή ταλαιπωρία’’  Πέδρο Αλμοδόβαρ   1984

Σουρεαλιστικό, μαύρο, κυνικό το χιούμορ του Αλμοδόβαρ, το ιδιαίτερο χιούμορ των πρώτων τουλάχιστον ταινιών του, είναι παρόν και στην τέταρτη ταινία του. Δεν έχει ακόμη αποκρυσταλλωθεί στο εκκεντρικό γκροτέσκο  των…

0 Comments

Γιούλη Ζαχαρίου: Μια (βαθιά) ανάσα για το καλοκαίρι (ΙΙΙ) “Ο Κομφορμίστας” Μπερνάρντο Μπερτολούτσι (1970)

Πόσο επίκαιρη και καίρια μπορεί να είναι μια ταινία που διανύει απνευστί την απόσταση 50 χρόνων που μεσολαβούν από το γύρισμα της, για να εισχωρήσει στην εφησυχασμένη εν υπνώσει συνείδηση…

1 Comment

 Γιούλη Ζαχαρίου: Μια ανάσα για το καλοκαίρι (ΙΙ) ‘’Το σουτιέν’’  2018,  σκηνοθεσία Βάιτ Χέλμερ

    Ένας κουρασμένος ‘’πρίγκιπας’’, ένας ‘’φτωχός και μόνος καουμπόι’’ διασχίζει την έρημο του Αζερμπαϊτζάν με το τρένο του και ψάχνει στις φτωχογειτονιές του Μπαντού τη δική του ‘’σταχτοπούτα’’, τη…

0 Comments