Τίνα Κουτσουμπού: Ψήφος με τα όλα της
ΨΗΦΟΣ ΜΕ ΤΑ ΟΛΑ ΤΗΣ ΓΕΡΝΟΥΣΕ ΚΑΛΑ, ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ ΣΤΕΚΟΝΤΑΝ ΠΑΝΩ ΤΗΣ, σαν να την προσπερνούσαν, να μην την άγγιζαν. Ογδόντα επτά χρονών και έμοιαζε είκοσι χρόνια νεότερη,…
ΨΗΦΟΣ ΜΕ ΤΑ ΟΛΑ ΤΗΣ ΓΕΡΝΟΥΣΕ ΚΑΛΑ, ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ ΣΤΕΚΟΝΤΑΝ ΠΑΝΩ ΤΗΣ, σαν να την προσπερνούσαν, να μην την άγγιζαν. Ογδόντα επτά χρονών και έμοιαζε είκοσι χρόνια νεότερη,…
Ντάνιελ Όταν άρχισαν να ανεβαίνουν τα νερά, κρατήθηκε από ένα τραπέζι. Τα νερά έφτασαν ως το στήθος της. Έμεινε εκεί ώσπου τη βρήκαν την επόμενη μέρα άντρες του Δήμου, σχεδόν…
ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ Μόλις που πρόλαβα να μπω στο μαγαζί. Έπιασε μια νεροποντή που ξέπλυνε τα πάντα. Δεν ξέρω πως να σου το πω αλλά οι άνθρωποι που κάθονταν στα…
Πηνελόπη Χτυπάει με τόση μανία το δεντράκι με το παπούτσι της, και αυτό κλαίει υπόκωφα. Μόνο εγώ το βλέπω. Ίσως να το βλέπει και η γυναίκα με το μωρό…
ΟΝΕΙΡΟ Γύρισε από το σουπερμάρκετ φορτωμένη - δυο σακούλες στο κάθε χέρι, κάνοντας στάση κάθε τόσο για ξεκούραση. Άνοιξε και μπήκε, κρύο το διαμέρισμα, φόρεσε κάτι παραπάνω και κάθισε μπρος…
Η στάση της Φωκίωνος Νέγρη έμοιαζε άδεια -φαίνεται εκείνη η νύχτα είχε πέσει βαριά στην πόλη που δεν ήθελε άλλο να μιλήσει. Η Αγγελική στεκόταν μόνη, με τα ακουστικά βυθισμένα…
Η Νίνα δεν φορούσε κόκκινο σκούφο. Το μοναδικό κόκκινο πάνω της ήταν η θήκη του κινητού της ,αστραφτερή άλικη γεμάτη υποσχέσεις. Στην οθόνη του τηλεφώνου της με κεφαλαία γράμματα μια…
Μία θέρμη ένιωσα να κατακλύζει το Είναι μου. Στην αρχή με ξάφνιασε. Ρίγη διέτρεχαν την σπονδυλική στήλη. Άκουσα έναν ήχο μία έκρηξη και ένα υγρό στοιχείο εκτινάχθηκε σαν πίδακας από…
Άνοιξε τα μάτια, η μητέρα της κοιμόταν στη διπλανή καρέκλα. Έξω ήταν ακόμα νύχτα. Τα φώτα του διαδρόμου έφταναν στο σκοτεινό δωμάτιο από τη μικρή χαραμάδα κάτω από την πόρτα.…
Η Άννα είχε οργανώσει τη φωτογράφιση από καιρό. Η νοσταλγία την είχε τυλίξει και επέμενε να γιορτάσουν τα 82α γενέθλια της μητέρας τους μ’ έναν τρόπο «ανθρώπινο», όπως έλεγε, πριν…
Προτελευταία μέρα του Ιούνη. Τα τζιτζίκια έπιασαν βάρδια πρωί πρωί, κι καθηγητές σκέφτονται πως θα απαλλαχθούν απ’ αυτήν. Πηγαίνουν σχολείο επειδή πρέπει να πάνε. Ο διευθυντής και η…
Φτου ξελευθερία..! Έφτασε σε μια μεταλλική, στριφογυριστή σκάλα. Αργά άρχισε να ανεβαίνει, αθόρυβα. Απόλυτη σιγή. Συνέχισε με σταθερά βήματα, βέβαιη πως θα έφτανε στην κορυφή. Κανένας άλλος δεν ανέβαινε ούτε…