Σε μία περίοπτη γωνιά της πόλης μας, στο τσακίρ κέφι της κίνησης, στο καλύτερο κομμάτι που διαθέτει το οικόπεδο Αθήνα-κέντρο, υπήρχε κάποτε ένα περιώνυμο παντοπωλείο. Όνομα και πράγμα, τα πάντα…
ΕΝΟΧΕΣ Εκείνο το πρωινό ήμουν ευχάριστα αναστατωμένη, γιατί ήταν η πρώτη μου μέρα στη δουλειά. Την περίμενα χρόνια αυτή τη στιγμή που θα αναλάμβανα μια υπεύθυνη θέση και, επιτέλους, θα…
ΧΙΟΝΙΑ Ο Βαγγέλης το φθινόπωρο του 1948 ήταν 15 χρονών. Μαθητής στο Γυμνάσιο Καρδίτσας, μακριά από το σπίτι του και από τον απότομο, αυταρχικό πατέρα του, άνοιγε το μυαλό…
Η ΓΑΤΑ Ό, τι είχε απομείνει από την άλλοτε σε ανθοφορία Σταθούλα Ξερή κατηφόριζε την Αριστοτέλους εκείνο το σκοτεινό απόγευμα ενώ φυσούσε διαπεραστικά ένας μικρός προκαταρκτικός Βαρδάρης. Το αποστεωμενο πρόσωπο…
Εύθραυστη γνωριμία Την είδε από μακριά να κάθεται στο παγκάκι και προχώρησε προς το μέρος της παραξενεμένος. Το μικρό πάρκο στην άκρη της πόλης ήταν το τελευταίο του καταφύγιο.…
Ο ΟΡΜΟΣ ΤΟΥ ΜΠΟΥΡΝΙΑ Είμαι η Εύα. Του βυθού το σκοτεινό σώμα και η γαλήνια ανάσα της μέρας. Οι γυναίκες στο νησί με φωνάζουν μάγισσα και οι άνδρες ονειρεύονται…
Ο ΑΛΛΟΣ ΜΟΥ ΕΑΥΤΟΣ Τρώνε αντικριστά στο τετράγωνο τραπέζι της κουζίνας. Ο Άρης πιάνει με το ένα χέρι το ματωμένο του γόνατο και με το άλλο λιώνει μηχανικά τις…
ΧΩΡΙΣΜΟΣ, ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΜΕΤΑ Ο Κωνσταντίνος τη χώρισε μόλις χθες. Της μίλησε με τον τρόπο που συνηθίζουν να μιλούν οι άνδρες όταν θέλουν να χωρίσουν μία γυναίκα.…
ΑΤΕΡΜΟΝΟ ΤΑΞΙΔΙ Πάντα ο ίδιος προορισμός ταξιδιού για τη Γαλάτεια. Tο νησί όπου ανατράφηκε με το νερό της θάλασσας και τον απέραντο ουρανό. Κάθε φορά η ίδια προσμονή,…
ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΣΑΝ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ Στον ξυλόφουρνο της αυλής που ήταν ήδη ζεστός από την πίτα με τα χορταρικά η θειά Λένη έβαλε τώρα τις φλαγούνες*. Όπως κάθε…
ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΑ Απ’ την αυπνία, την κούραση και τη ζάλη βλέπω τον καπνό απ’ το cigarillo του τύπου με τα γκριζαρισμένα μαλλιά να σχηματίζει τη φιγούρα του Χάρου με…
