Η ΜΑΥΡΗ ΓΡΑΜΜΗ   Οι χρωστήρες ξέρουν μόνο τ’ όνομα της   Τα χρώματα πάντα έπαιζαν κυρίαρχο ρόλο στη ζωή του. Όχι μόνο εκείνα τα αυθεντικά της φύσης, αλλά κι εκείνα…

Ξεφτισμένα όνειρα      Ένας μονότονος και συνεχής ήχος ακουγόταν διαρκώς στη γειτονιά του μικρού χωριού, ήχος γνώριμος για τους περίοικους και αναμενόμενος, που προερχόταν από το μικρό σπίτι με…

ΜΕΓΑΛΕΣ  ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ    Είναι αλήθεια ότι δεν  σε λένε  Πίρριπ ούτε  Φίλιπ  για να τα συγχωνεύσουμε και να σε φωνάζουμε Πιπ,  όπως έκανε ο Ντίκενς με εκείνον τον παιδικό του…

Ο καλόγερος του Monte Cassino   Ο φτωχός καλόγερος με το τριμμένο ράσο που κάποτε ήταν καφέ μα έγινε πια ένα ξεφτισμένο κιτρινόμαυρο που μεριές-μεριές έμοιαζε να πρασινίζει, άφηνε πίσω…

Οι σαγιονάρες   Πάντα με απασχολούσε το θέμα της τύχης, ή της ατυχίας, όπως θέλετε πείτε το. Από μικρή έσπαγα το κεφάλι μου: ποιος θεός κίνησε τα νήματα και γεννήθηκα…

       ΜΟΝΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ    ΣΚΗΝΗ α΄     (Η σκηνή σε περίεργη καφετέρια – μπαρ: Υπάρχουν γύρω ράφια με βιβλία, ράφια με σι ντι και δίσκους βινυλίου, ράφια με…

Η ΒΑΦΩ   «Βάφωωω… Ρούχα και πανωφόριααα… Βελέντζες και κυλίιιμιααα… Παλιά χαλιάαα…Κουβέεερτες Όλα τα βάφωωωω…» Γυρνούσε, σπρώχνοντας ένα τρίτροχο καρότσι, την μισή τότε Αθήνα. Δεκαετία του 50.  Πήγαινε και  στα…

Ο ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟΣ Δεν ήταν καθόλου σπάνιο κάποιος που καθόταν στην αίθουσα αναμονής έξω απ’ το γραφείο του οδοντιάτρου μου, ξεφυλλίζοντας ίσως μια απ’ τις ποιητικές του συλλογές (από την…