Ελένη Ζάχαρη: Ένα αφήγημα
Περσεφόνη Σηκώθηκε το πρωί με πολύ όρεξη για βόλτα. Θα έπαιρνε ένα βιβλίο και θα πήγαινε στο αγαπημένο μέρος. Έφτιαξε στα γρήγορα καφέ να πιει, κάπνισε και κάνα δυο τσιγάρα…
Περσεφόνη Σηκώθηκε το πρωί με πολύ όρεξη για βόλτα. Θα έπαιρνε ένα βιβλίο και θα πήγαινε στο αγαπημένο μέρος. Έφτιαξε στα γρήγορα καφέ να πιει, κάπνισε και κάνα δυο τσιγάρα…
Η ΒΟΥΚΑΜΒΙΛΙΑ Στο επαρχιακό φυτώριο μας καθησύχασαν πως τα φυτά του είδους της ψηλώνουν λίγο.“Αν είναι έτσι, δώσε δυο, για να καλύψουμε τον χώρο”. Και τις…
Βιολί και Σωτέ Βιολί και Σωτέ. Έτσι τους αποκαλούσαμε εμείς οι φίλοι , η στενή παρέα, όχι μουσικοί όλοι, τρεις μόνο, οι δυο έξοχοι βιολονίστες μας και ο Ζοζέφ, ο…
Κάθομαι στην άκρη του κρεβατιού και νιώθω πως είμαι στην ούγια της ζωής μου, με το βάρος του τέρατος που λέγεται χρόνος να ακουμπάει στην πλάτη μου. Αυτό το τέρας…
Ο Περιδάκης, σπάνια παραφθορά ονόματος (ίσως Περικλάκης), ήταν ένας πολύ ήσυχος άνθρωπος. Είχε τρία παιδιά, ένα από τον πρώτο γάμο και δύο από το δεύτερο. Σύζυγο δεν είχε, από κάποια…
Πρίσι! Πέρασες τη σκάλα με χλωρίνη; Γρήγορα, ακούς; Αχ Ερικαίτη μου, ζω ένα δράμα! Πόσα φορτηγά έχουν έρθει από τα delicatessen και τα bio markets - μη νομίζεις, τα μισά…
Ένα παλίμψηστο Το πώς και το γιατί τώρα- μετά από τόσα χρόνια- ξετρύπωσε από μέσα μου κι αναδύθηκε μπροστά μου πάλι σαν ζωντανός ο Χατζημιχαήλ, με τρόπο μαγικό, με…
Η ηλικιωμένη κυρία στο απέναντι μπαλκόνι έχει μια λεμονίτσα. Την έβλεπα από το κρεβάτι μου τις μέρες της ακούσιας κατάκλισης, κάθε πρωί, εκεί γύρω στις 8, να βγαίνει για να…
«Μια ζαριά – μουρμούρισε – ποτέ δεν θα καταργήσει το τυχαίο» και συνέχισε να περπατά ανάμεσα σε άγρια χόρτα, σε εγκαταλελειμμένους κήπους ευκλείδειας γεωμέτρησης· όλα στον τόπο αυτό ήταν τρίγωνα, μικρά τρίγωνα, μικρότερα…
Το κουβάρι Ήξερα να ξυπνάω τα πρωινά με όλες τις σκέψεις που κουβαλούσα στον ύπνο μου από την προηγούμενη νύχτα, παιδιά μιας ολόκληρης μέρας. Λες και είχα ένα τσουβάλι που…
Το σπίτι που μένουμε εδώ και πολλά χρόνια απέχει περίπου δώδεκα χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης, όπου ήταν το γραφείο που δούλευα. Κάθε πρωί, εκτός από τα σαββατοκύριακα, το…
Πάντα την ταπείνωνε. Από την πρώτη στιγμή που γνωρίστηκαν στο Πανεπιστήμιο. Αυτή φοιτήτρια ξένης φιλολογίας, αυτός της ιατρικής. Η Νόρα καστανόξανθη, με κυματιστά μαλλιά ως τους ώμους, ψηλή και λεπτή,…