ΕΦΗ ΦΡΥΔΑ: Η μύγα
Η μύγα ζουζούνιζε ώρες μέσα στο γραφείο του, είχε κάνει αμέτρητες βόλτες στο χώρο, είχε καθίσει παντού, στους τοίχους, στο ταβάνι, στην πολυθρόνα, στο γραφείο του, στο ντιβάνι του αναλυόμενου.…
Η μύγα ζουζούνιζε ώρες μέσα στο γραφείο του, είχε κάνει αμέτρητες βόλτες στο χώρο, είχε καθίσει παντού, στους τοίχους, στο ταβάνι, στην πολυθρόνα, στο γραφείο του, στο ντιβάνι του αναλυόμενου.…
Ανηφορίζοντας προς το άλσος συνάντησα αυτόν που μένει στο αποκάτω διαμέρισμα. Δεν ξέρω τ’ όνομά του. Δεν ξέρει το δικό μου. Κατηφόριζε με ένα κύπελλο καφέ. Κοιτούσε το καλαμάκι. Δεν…
«Εκλιπαρούσα τη μοίρα μου να μου δώσει την πιο απλή δεξιότητα: τη δεξιότητα να σκοτώσω έναν άνθρωπο». Ισαάκ Μπάμπελ Ο Γεώργιος Θεμιστοκλή από το χωριό Παναγιά ήταν κοντός…
Αδιαφορώντας για την αυξανόμενη απογευματινή κίνηση στον δρόμο, ο ταξιτζής γύρισε ξαφνικά και μου είπε με ένταση στην φωνή του: «Εσύ ήσουνα!» «Τι θέλετε να πείτε;» τον ρώτησα ενώ…
Εβδομήντα πέντε χιλιόμετρα Η γιαγιά μου περπάτησε εβδομήντα πέντε χιλιόμετρα ακολουθώντας τις γραμμές του τρένου από την Ειδομένη μέχρι την Θεσσαλονίκη. Ήταν μια μέρα του σαράντα έξι, τότε στον εμφύλιο,…
DOCUMENTA ΣΤΟ ΑΛΜΠΟΥΚΕΡΚΙ (μια ιστορία μόνο για αρτ αφισιονάδος) Σιγή αλμυρή και μεταλλική μέσα στον κλωβό – εγκατάσταση, του Μουσείου Τέχνης και Ιστορίας του Αλμπουκέρκι, όπου ένας υγρός σπινθήρας…
Il pleure dans mon coeur comme il pleut sur la ville[1] Τι βροχή αδιάκοπη. Αιώνια! Τα νερά είχαν μπει από την πίσω είσοδο του καταστήματος. Κατά την έξοδό τους από…
Ο μικρός αδερφός (Θραύσμα από την ανέκδοτη νουβέλα Σούπερ Ρομάντικα). Το σπίτι μύριζε σαν τάφος. Πήγα αμέσως μετά το νεκροταφείο, και έτσι είχα μέτρο να συγκρίνω. Μάλιστα στο…
To Amber Alert έδειξε ότι αναζητείται για τρίτη μέρα ο κύριος Πέτρος Χάλαρης, συνταξιούχος του δημοσίου, πάσχων από τη νόσο Αλτσχάιμερ. Δεν τον είχε δει κανείς. Ήταν εκείνες οι δύσκολες…
Ο ΚΑΘΕΤΙ ΚΑΙ Η ΚΑΘΕΠΩΣ / ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ Εκείνη είχε μόλις μετακομίσει σε μία τετραώροφη πολυκατοικία, σε ένα μεσοαστικό προάστιο της πόλης. Είχε χωρίσει από τον…
Το όνομά της ήταν Ευρυδίκη, αλλά όλοι την φωνάζαμε σκέτα θεία. Κοντούλα, μ’ ένα απροσδιόριστο σουλούπι, σπάνια έβγαινε έξω κι ακόμα πιο σπάνια τη θυμάμαι ντυμένη με κάτι άλλο εκτός…
Απόσπασμα από το ανέκδοτο μυθιστόρημα Η ΑΧΜΑΤΟΒΑ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ………. ΑΝΝΑ Β: …Ξέρετε, Άννα, αγαπημένη μου, πέρυσι πήγα στον τάφο σας… ΑΝΝΑ Α: Πέστε μου γι αυτόν, Άννα… ΑΝΝΑ Β:…