Yuko Otomo (1950 -), ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟΝ ΙΧΘΥ. Μετάφραση: Σάρα Θηλυκού
Είμαστε δεμένοι μαζί με μιαν αιώνια μοίρα εγώ, κρατώντας τη σκοτεινή σου μάσκα εσύ, τη δική μου η σιωπηλή σου σάρκα γίνεται δική μου όταν κρύβω το πρόσωπό μου μες…
Είμαστε δεμένοι μαζί με μιαν αιώνια μοίρα εγώ, κρατώντας τη σκοτεινή σου μάσκα εσύ, τη δική μου η σιωπηλή σου σάρκα γίνεται δική μου όταν κρύβω το πρόσωπό μου μες…
…εν τέλει, μετά από σύντομες αλλά βασανιστικές περιπέτειες, ο Άνθρωπος -Βουνό,(όπως απέδωσε ο ίδιος ο Γκιούλιβερ την λιλιπούτια ονομασία Κουνίμπους Φλεστρίν), παρέδωσε το πνεύμα με έναν παταγώδη θόρυβο, αλλά οι…
Ο κολοσσός Ποτέ δεν θα καταφέρω να σε συναρμολογήσω απόλυτα, Να σε συνδέσω, να σε κολλήσω, όπως πρέπει να σε ενώσω. Γκάρισμα μουλαριού, γρύλισμα γουρουνιού, χυδαία κακαρίσματα Απ’ τα παχιά σου…
Αληθινό γέλιο Μόνο μια φορά στη ζωή μου γέλασα τόσο πολύ. Δεν σας μιλώ για κείνο το τραβηγμένο γέλιο που ζωγραφίζεται στα χείλη μας, όταν ακούμε κρύα ανέκδοτα από φίλους…
ΕΙΠΑ Σ’ ΑΓΑΠΑΩ ΚΑΙ ΘΕΛΩ Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΕΙΠΑ Σ’ ΑΓΑΠΑΩ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΤΗΝ ΘΕΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΕΙΠΑ Σ’ ΑΓΑΠΑΩ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ…
Το θέμα είναι ότι όλοι, ακόμα και το τρίχρονο παιδί μου, αργότερα στο μέλλον, θα μπουν στο διαδίκτυο ή θα κάνουν έρευνα στα ράφια των βιβλιοπωλείων και σε βιβλιοθήκες και…
Αν πρέπει να πεθάνω εσύ πρέπει να ζήσεις να πεις την ιστορία μου να πουλήσεις τα υπάρχοντά μου ν' αγοράσεις ένα κομμάτι ύφασμα και λίγο σπάγκο (λευκό με μια μακριά…
ΚΑΠΟΤΕ ΗΜΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗ ΓΑΖΑ Ήμουν ένα αγόρι και είχα χάσει τις σχολικές εργασίες μου χαρτιά με αριθμούς και νούμερα γεμάτα μουτζούρες και υπογραμμίσεις, Έψαχνα τα χαρτιά μου περήφανος…
Burnt Norton Του λόγου δ’ εόντος ξυνού ζώουσιν οι πολλοί ως ιδίαν έχοντες φρόνησιν (Ι, σ. 77 Αποσπ. 2) Οδός άνω και κάτω μία και ωυτή. Ι. σ. 89…
Λέει όχι με το κεφάλι λέει όμως ναι…
Ρετσιτατίβο Ι. φεγγάρι κυκλωμένο στην κυκλωτική τροχιά σου αναρριχήσου το λυκόφως του μακρυσμένου ωκεανού αναδύσου από το τροπικό κύμα ξεπλυμένο από το σύννεφο πέτα το πράσινο δαχτυλίδι σου σε…
(...) Εκείνες τις μέρες το ρυάκι στην άκρη του Δάσους είχε φουσκώσει κι έμοιαζε σχεδόν με ποτάμι. Μεγάλωνε συνέχεια και γι αυτό δεν έτρεχε και δεν αναπηδούσε και δεν πιτσιλούσε…