Ενθύμηση Ίβο Άντριτς   Η ζωή του θείο Βλάντο ήταν πολυτάραχη, ακριβώς όπως η ιστορία της Βαλκανικής χερσονήσου, που την είχε σεργιανίσει από άκρη σε άκρη. Μας έλεγε πως είχε…

Τζάμπα κόπος Τέλος Αυγούστου στο χωριό και φιλοξενούσαν και φίλους. Οι μεγάλες ζέστες είχαν περάσει πια και τα φρούτα είχαν ωριμάσει όλα: σύκα, σταφύλια, αχλάδια, ροδάκινα. Αφθονία για γιορτή, για…

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ     Ο Παντελής  έμενε σε μια μικρή καλύβα, έξω από ένα ψαροχώρι. Είχε μια μικρή βάρκα , πήγαινε για ψάρεμα και ότι έβγαζε το πουλούσε…

 Ήθελε τώρα μανιασμένα  να  δει το παιδί του, το γιο του, αυτόν που είχε πνίγει είκοσι και,  χρόνια πριν,  στ' ανοιχτά της Μαδαγασκάρης, ήτανε πάνω στο μπρίκι με τα γαϊδούρια…

  ΤΑ ΠΙΡΑΓΧΑΣ ΚΑΙ Η ΤΕΛΕΙΑ ΟΜΟΡΦΙΑ Ζέστη και ζόφος, άσπονδοι φίλοι. Τριγυρνάω στο κέντρο της Ιπποδάμειας πόλης. Η θερμοκρασία χτυπάει κόκκινο. Η υγρασία πήζει σαν ζελέ, τριγύρω μου ο…

Δεν ξέρω αν το όνομα μου είμαι εγώ. Δεν έχω μνήμες που να με περιέχουν. Ένα μόνο θυμάμαι. Μία πόρτα, σε άχρονο χρόνο, άνοιγε και έκλεινε σ΄ ένα μικρό σκοτεινό…

ήξερε ότι υπήρχανε σύρματα αλλά δεν είχε φανταστεί την ποσότητα ούτε την ακαταστασία γιατί τώρα βγαίνανε ακανόνιστα από παντού από παράθυρα κι από πόρτες φυτρώνανε κάτω από τα δέντρα πηγαίνανε…

-Κοίτα την, κοίτα την, τι καλή που είναι μωρέ και τι καλά που διευθύνει την ορχήστρα. -Γυναίκα μαέστρο, πρώτη φορά βλέπω και μάλιστα Γερμανίδα. -Γερμαναρού πες καλύτερα. Ποιος ξέρει, μπορεί…

Η Ρόμπα «Με λένε Μπάμπη, με λένε Ρόμπα, με λένε και Ληγμένη Επιταγή. Όχι από ασέβεια για μένα. Εγώ τους έχω δώσει το θάρρος. Γιατί μ’ αρέσει να περνάω τη…

                                                  Στους γονείς μου   Κάπου…

Ξημέρωμα στην Αττική Μνήμη Αλέξη Τραϊανού   Βρισκόμασταν στην μέση της νύχτας, και οι δρόμοι απλώνονταν άδειοι στα μάτια μας και τους πλαϊνούς καθρέπτες. Κουρασμένοι από την ξερή ζέστη της…