Νάνση Εξάρχου: Επίσκεψη
Μια μέρα ήρθε απρόσκλητο και κάθισε στο περβάζι μου ένα παράξενο ζώο που με ανθρώπινη λαλιά μου είπε «Καλημέρα». Σήκωσα το κεφάλι μου και είδα δυο κόκκινα μάτια να με…
Μια μέρα ήρθε απρόσκλητο και κάθισε στο περβάζι μου ένα παράξενο ζώο που με ανθρώπινη λαλιά μου είπε «Καλημέρα». Σήκωσα το κεφάλι μου και είδα δυο κόκκινα μάτια να με…
Η πόλη κάτω από το χορτάρι Στην κορυφή, Στο λόφο μια εσοχή στο βράχο: ήταν κάποτε μια πόλη εδώ. Πάνω, τα ελαιόδεντρα φουντώνουν με τον άνεμο της θάλασσας… Κάθε φορά…
ΠΕΡΙΜΕΝΩ Περιμένω να εξετάσουν την υπόθεσή μου και περιμένω μια αναγέννηση θαυμάτων και περιμένω κάποιον να ανακαλύψει πραγματικά την Αμερική και να θρηνήσει και περιμένω την ανακάλυψη ενός νέου…
πρόσεχε ουρανέ και λαλήσω... τώρα που λαλεί ξανά ο κότσυφας καλά κρυμμένος μες στις φυλλωσιές τώρα που κι οι λεύκες ζωηρεύουν πάλι και φύλλα δίδουν εξ αρχής …
ΜΗΛΟ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ Δεν το διδάσκονται τα παιδιά στο σχολείο. Απροετοίμαστοι όλοι μας, λοιπόν, να κυνηγήσουμε την ομορφιά. Όμως κάποιοι μαθαίνουμε ̶ νά ένα μήλο της…
ΚΑΤΑΛΛΑΓΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ ΕΝ ΜΕΣΩ "ΠΑΡΑΛΛΑΓΗΣ" ΑΛΗΘΕΙΑΣ Ερπύστριες στων ανθών την άνοιξη και την καταλλαγή βρέχονται από δάκρυα αθωότητας παιδιών Ουρανός, ηχολήπτης της Βαβέλ "ισχυρών" «Αναθεωρητισμός» υλομανής, σκοπευτής ειρήνης Ανταγωνισμοί…
ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ Τώρα φτάνουμε στα δύσκολα. Είναι ακριβώς η ώρα. Προσπαθείς να επιστρέψεις σε μια άλλη εποχή διασχίζοντας αχανείς εκτάσεις έχεις έναν περίεργο τρόπο να σκοτώνεις τ΄αχνάρια. Αμίλητος μες…
ΕΙΚΟΝΕΣ Ένα μικρό αγόρι κλαίει «πάρε με στην αγκαλιά σου χάιδεψέ μου τα μαλλιά η μάνα μου έφυγε κανείς δεν με αγαπάει». Μια γυναίκα φωνάζει «δεν έχω τίποτα…
1 Ξενυχτισμένα Όνειρα σ’ απλό χαρτί Ποιήματά σου Σφιχτά στο χέρι Σαν ποίημα του Rilke Πουλί φωλιάζει Τρελά σπουργίτια Κρυμμένα ποιήματα Αυγή χαράζουν Μελαγχολία Κερνάει πικρή σιωπή Άηχες λέξεις Σε…
ΣΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ Μία ημέρα, που όλοι καρτερούν τη θάλασσα, μόνος εγώ τη βλέπω στα όνειρά μου Έτσι Είδα το γαλάζιο ουρανό όπως πάντα , μ' ένα πάλλευκο τρένο τσίρκου,…
ΔΙΟΝΥΣΟΣ: Μικρέ! Ε, μικρέ! ΑΙΑΚΟΣ: 2 Ποιος είναι; ΔΙΟ. Ο ρωμαλέος Ηρακλής! ΑΙ. Βρε σιχαμένε κι αδιάντροπε, βρε συ ξετσίπωτε κι ελεεινέ και τρισελεεινέ κι αρχιελεεινέ, που έξω…
«Αν γινόταν κάτι. Τι; Τι; Τι μπορούσε να συμβεί; Γιατί; Για ποιο πράγμα; Τα μάτια του έκαιγαν, τρεμόπαιζαν. Αδύνατο να τα κρατήσει ανοιχτά. Τώρα το κορμί του άρχισε να χαλαρώνει.…