ΑΙΣΧΥΛΟΥ Σωζόμενα αποσπάσματα. Μετάφραση Γεωργία Παπαδάκη
Σχ. 1 55 (Σχ. 2) ΑΦΡΟΔΙΤΗ Ποθεί από τη μια ο ουρανός ο ιερός να σμίξει με τη γη, μα και τη γη, από την άλλη, την κατακλύζει ο πόθος…
Σχ. 1 55 (Σχ. 2) ΑΦΡΟΔΙΤΗ Ποθεί από τη μια ο ουρανός ο ιερός να σμίξει με τη γη, μα και τη γη, από την άλλη, την κατακλύζει ο πόθος…
Η ταξιδιώτισσα με τα άσπρα Το νυφικό σου σέρνεται στις λάσπες Μέχρι την Ιερουσαλήμ ο πόνος δεν αντέχεται Στη Γάζα πάλι, ο θάνατος έχει φορέσει τα καλά του Πράσινα τα…
Ευπάθεια Ο αγέρας είναι νοτιάς Εγκαταστάθηκε μέσα μου όπως η στηθάγχη Σαν χαλαζίας κάτασπρος Συμπληρώνει τις κενές μου τώρα πτυχώσεις Στο παρτέρι του μπαλκονιού ευδοκιμεί μια σπάνια Ιαπωνική ποικιλία …
Φούσκωσε η μέρα Το ξημέρωμα επιφυλάσσει πάντα μία έκπληξη. Κάθε που σηκώνεται ο ήλιος, μπαίνει από το παράθυρο η ατιθάσευτη θάλασσα. Μέρες-μέρες έχει τα "ντουζένια"* της. Αφρίζει βράζοντας μέσα της…
Επιδαύριος λάβρος χορός Ανέσπα τα μυαλά μου... Και φλέγομαι ολόψυχος Εις τας αυτοψύκτους αγυιάς Τού Κόσμου... * Έρως μού πήρε τα μαλλιά Άνεμος τα σεντόνια Και πλέουνε ολοπόρφυρα Στις εσχατιές…
Τα άτμητα Δεν είναι ο αόρατος ειρμός που δένει τα χωριστά σε δέσμες η στάχωση με το νήμα της μοίρας που τα ιερά βιβλία συγκρατεί; Δεν είναι…
ΤΩΡΑ Όταν οι κρίκοι αλυσίδας λύνονται δεν μένουν παρά κύκλοι. Τώρα η μοναξιά σου επιτρέπεται. Τώρα μία ζεστή βροχή λιώνει τα όρια του Κόσμου. Τώρα ανθίζουν κόκκινες ανάσες. Κι εσύ…
Το άπειρο των λογισμών. Στων ιδεών και λογισμών το άπειρο, βρες ένα τόπο να σταθείς. Βράχο σταθερό να χτίσεις στην ζωή, πριν οι θύελλες σε παρασύρουν και χαθείς.…
(Σχόλια για μια παράξενη διαμονή σ’ έναν παράξενο κόσμο όπου συμβαίνουν παράξενα πράγματα) Δίχως διαφήμιση Ούτε εσύ δεν υπάρχεις. * Της ζωής Μεταξύ πόνου και ηδονής ανθίζουν οι…
Είμαι γυναίκα, αρχέγονο ον Νοσέη τ΄ όνομα μου τα ομοιώματά μου ακούν στο ίδιο όνομα. Γνωστό προϊόν κατανάλωσης , αδιαμαρτύρητα τη σειρά μου περιμένω στην ουρά. Μαγειρεύω αρωματικά χόρτα, με…
Ταξίδευα στο σύμπαν, ανάμεσα σε ήλιους και γαλαξίες. Δεν υπήρχαν αστέρια. Ούτε η γη υπήρχε ακόμη. Μη φανταστείς πως ήμουν σε διαστημόπλοιο, όχι. Έτσι ταξίδευα , όπως με βλέπεις τώρα.…
Την αφή της σάρκας σου δεν αξιώθηκαν τα δάχτυλα μου. Μόνο τις χάρτινες παλλαϊκές φωτογραφίες σου άγγιζαν, βουβές εκείνες πάντα, αποτυπώσεις της στιγμής, κι εγώ αναρωτιόμουν αν υπήρξες ποτέ στ’…