Έλενα Κουρή: Δυο ποιήματα

Ευπάθεια   Ο αγέρας  είναι  νοτιάς Εγκαταστάθηκε  μέσα  μου όπως η στηθάγχη Σαν χαλαζίας  κάτασπρος Συμπληρώνει  τις κενές  μου τώρα  πτυχώσεις Στο παρτέρι  του μπαλκονιού  ευδοκιμεί  μια σπάνια  Ιαπωνική  ποικιλία …

0 Comments

Αντωνία Ματσίγκου: Φούσκωσε η μέρα

Φούσκωσε η μέρα Το ξημέρωμα επιφυλάσσει πάντα μία έκπληξη. Κάθε που σηκώνεται ο ήλιος, μπαίνει από το παράθυρο η ατιθάσευτη θάλασσα. Μέρες-μέρες έχει τα "ντουζένια"* της. Αφρίζει βράζοντας μέσα της…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Υ.Γ.: (το υστερόγραφον τού «Υστερογράφου»)

Επιδαύριος λάβρος χορός Ανέσπα τα μυαλά μου... Και φλέγομαι ολόψυχος Εις τας αυτοψύκτους αγυιάς Τού Κόσμου... * Έρως μού πήρε τα μαλλιά Άνεμος τα σεντόνια Και πλέουνε ολοπόρφυρα Στις εσχατιές…

0 Comments

Κώστια Κοντολέων: Ένα κουστούμι αδειανό

Την αφή της σάρκας σου δεν αξιώθηκαν τα δάχτυλα μου. Μόνο τις χάρτινες παλλαϊκές φωτογραφίες  σου άγγιζαν, βουβές εκείνες πάντα, αποτυπώσεις της στιγμής, κι εγώ αναρωτιόμουν αν υπήρξες ποτέ στ’…

0 Comments