Αλεξάνδρα Ζερβού: Ένα ποίημα

Οι ιστορίες της Ωραίας Κοιμωμένης    Ξύπνησα ξαφνικά!  Ανήξερη, παραμυθένια, με τα φερσίματα του αλλοτινού καιρού, πανέμορφη σαν ρόδο ανθοπωλείου. Με λάτρεψε ο αφυπνιστής μου κι άλλοι πρίγκιπες κι ας…

0 Comments

Καίτη Παυλή: Δυο ποιήματα

Η  αρχιτεκτονική της διαγραφής   Πήρες μια γομολάστιχα μεγάλη κι έσβησες Αυτά που υπήρξαν κι είναι ακόμα εδώ κι αντέχουν Ανθρώπους, κτίσματα και ιστορίες. Είδες μονάχα αυτά που ήθελες μέσα…

0 Comments

Μαίρη Κολώνια: Ένα ποίημα

ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΣΕ ΥΠΕΡΩΡΙΕΣ   Τα λουλούδια δεν κοιμούνται τη νύχτα.   Ροκανίζουν τα σκοτάδια των ερωτευμένων,   αναμετριούνται με τις σκιές και λούζονται στο φειδωλό φως των αστεριών   προετοιμάζοντας…

0 Comments

Thomas Hardy: Ένα ποίημα – Μετάφραση: Νίκος Παπάνας  

ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ   Καινούριο τερακότα ήταν το φόρεμά της Και μας δέσμευε καταιγίδα ορμητική Μαζί στην κόχη τη στεγνή, στην άμαξά της. Σταματημένο τ' άλογο κι εγώ κοντά της…

0 Comments

ΕΥΡΙΠΙΔΗ  Τρωάδες  στ. 353-405 (βλ. υποσημείωση 1) – Μετάφραση: Γεωργία Παπαδάκη

 ΚΑ.  Στεφάνωσε, μητέρα, το νικηφόρο μου κεφάλι  και αναγάλλιασε για τους βασιλικούς μου γάμους· κι οδήγα με εσύ,  κι αν δε σου δείχνω πρόθυμη, σπρώχνε με με τη βία. Τι αν…

0 Comments