Βάλτερ Πούχνερ: Τα Ελληνικά
ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Όταν απομακρυνθείς από τα Ελληνικά Δεν σου μένουν πολλά εφόδια Μετακινείσαι το πολύ ως τον Μεσαίωνα Μα όποια πέτρα κι αν σηκώσεις εκεί Δεν γλυτώνεις από…
ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Όταν απομακρυνθείς από τα Ελληνικά Δεν σου μένουν πολλά εφόδια Μετακινείσαι το πολύ ως τον Μεσαίωνα Μα όποια πέτρα κι αν σηκώσεις εκεί Δεν γλυτώνεις από…
Το δέντρο [1] Κλείνοντας τα μάτια εστίασε σ’ ένα περιδινούμενο σπήλαιο, βαθύτερο κι απ’ το σκοτάδι του κήπου, εκεί όπου το πρώτο δέντρο που πάνω του είχαν κουρνιάσει τα φανταστικά πουλιά…
Τιμώντας την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, παραθέτουμε παρακάτω —σε μετάφραση και σε πρωτότυπο— τον…
IN MARGINE Στις άκρες της δουλειάς μου ανθεί ο λυρισμός Μπαχτσές ολόκληρος που ποτέ δεν έχω ποτίσει Τι θα ήταν τα σπίτια χωρίς τις βουκαμβίλιες Δίχως τις γλάστρες οι…
Τη νύχτα οι ίσκιοι μαζεύονται και βαδίζουν αργά προς το σπίτι. Eκεί ενώνονται με τα σιωπηλά δωμάτιαπου δεν θυμούνται πιατο χαμόγελο των ενοίκων τους,οι τοίχοι τους έχουν ποτίσει οργήκαι με αυτήν δονούνται. Άνοιξες τα…
Η Μάριαν γέρνει πάνω μου και γελώντας κοιτάζει την επιφάνεια της γης που απλώνεται γύρω μας. Ένα χρυσοκόκκινο νήμα, το πρώτο φως στραφταλίζει στην άκρη της ερήμου. Στα τριακόσια πόδια…
ΚΥΚΛΩΝΙΟ Ανάσα βάραθρο Βάραθρο Γαντζώνεται στη Δέηση Εκλιπαρεί το έλεος ποιος Ζόφος ποιος Ήχος θρόμβου Θρόμβος πνιγηρός Ικρίωμα είναι στο ικρίωμα Και κλονίζονται Κύριε, λιώνουν Μητέρα Νυχτώνει Ξάγρυπνοι Ολιγόσαρκοι πώς…
Πορφύρωμα ζωής Κι όσο τα χρόνια πλήθαιναν με μιαν ανελέητη ευκολία και σειρά και στένευαν οι αλλότριες κι ασύμμετρες εποχές σε μια άκληρη, απρόσωπη εφημερία κι έναν ανώριμο…
-Μπορούν να συμβούν όλες οι ατυχίες αλυσιδωτά μέσα σε τρεις μόνο μέρες και τέλος να σε κατακλύζει η θλίψη για το αιφνίδιο αναπότρεπτο; -Ναι, «Νόμος του Μέρφυ». -Αυτό το λέμε…
Η ΚΛΕΨΥΔΡΑ Μαθητής το πρωτάκουσε: Πανδαμάτωρ ο χρόνος. Γραμμή δίχως αρχή και δίχως τέλος. Το μόνο που έβλεπε αυτός ήταν ο δικός του χρόνος, που σπάνια άρχιζε και πάντα τέλειωνε…
ἦρος ἄγγελος ἰμερόφωνος ἀήδων (Σαπφώ, Lobel-Page 136) τῆς ἄνοιξης ἄγγελος, ἀηδόνι, φωνὴ ποὺ τοὺς πόθους ξυπνάει…
Ερωτικό Σονέτο No. 46 Απ’ όλους τους αστερισμούς που θαύμαζα μέσα σε ποταμούς κι ομίχλες βυθισμένους διάλεξα μόνο τον μοναδικό για μένα, τον ένα που αγαπώ, κι από…