ανακύκλωση γράφω ιστορίες που ποιητικά μπερδεύουνε τις λέξεις τους διασπώντας άναρχα τα στεγανά του λόγου καθώς οι στίχοι μου να σέρνονται στο χώμα προτιμούν αρνούμενοι να συνταχθούν με ψεύτικο λυγμό…
Η Αχμάτοβα στην Ανατολή Στην Ανατολή, με τους διαφορετικούς ήχους, τις δυνατές μυρωδιές και εικόνες, σε μια πολιτεία πέτρινη και μακρινή, εκεί που μερικά χρόνια αργότερα θα έστελναν και τους…
Il pleure dans mon coeur comme il pleut sur la ville[1] Τι βροχή αδιάκοπη. Αιώνια! Τα νερά είχαν μπει από την πίσω είσοδο του καταστήματος. Κατά την έξοδό τους από…
(Σ.τ.Μ.) Δυο «αγαπητικούς της τύχης» ξέρω εγώ: τον Αίγισθο και Μάκμπεθ. Κι οι δυο τολμούσαν να πεθάνουν, έλεγαν, «με το σπαθί στο χέρι». Και γι’ αυτό αξιώθηκαν την…
ΜΗΤΕΡΑ Βαθύς ύπνος διατρέχει Τη ραχοκοκαλιά μου Μαύρες ορχιδέες Φυτρώνουνε Στη ράχη μου Σαν κρίνοι Στις ράγες Απονήρευτοι Κυλάνε Οι επιβάτες Του λήθαργου νεκροί Κι από τα σαρκοβόρα άνθη Που…
1. μπαλάντα του ανατέλλοντος πρωινού, η ένα πρωί θα ξυπνήσω και όλοι μου οι εφιάλτες θα με κοιτούν ειρωνικά θα σηκωθώ απ’ το κρεβάτι και θα σφουγγαρίσω από το πάτωμα…
Ο μικρός αδερφός (Θραύσμα από την ανέκδοτη νουβέλα Σούπερ Ρομάντικα). Το σπίτι μύριζε σαν τάφος. Πήγα αμέσως μετά το νεκροταφείο, και έτσι είχα μέτρο να συγκρίνω. Μάλιστα στο…
To Amber Alert έδειξε ότι αναζητείται για τρίτη μέρα ο κύριος Πέτρος Χάλαρης, συνταξιούχος του δημοσίου, πάσχων από τη νόσο Αλτσχάιμερ. Δεν τον είχε δει κανείς. Ήταν εκείνες οι δύσκολες…
Η μελαγχολία του Παρισιού (Spleen de Paris), μικρά πεζά ποιήματα H μελαγχολία του Παρισιού, Μικρά ποιήματα σε πρόζα, εκδόθηκε το 1869, δυο χρόνια μετά τον θάνατο του συγγραφέα. Ο Μπωντλαίρ…
ΤΟ ΨΑΛΙΔΙ - ΠΡΟΓΟΝΟΙ Χρόνια βαστούσε το ψαλίδι Τον τυλιγμένο στο λαιμό της λώρο για να κόψει Όμως αυτός, πίσω της Δράκου ουρά Ανέμιζε Χτυπιόταν φρενιασμένα Σακατεμένη Λερναία ύδρα…
Ο ΚΑΘΕΤΙ ΚΑΙ Η ΚΑΘΕΠΩΣ / ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ Εκείνη είχε μόλις μετακομίσει σε μία τετραώροφη πολυκατοικία, σε ένα μεσοαστικό προάστιο της πόλης. Είχε χωρίσει από τον…
ΙΟΥΛΙΟΣ Περίμενα την πανσέληνο να ακυρώσει τη νύχτα Ήθελα να σε δω στο φως της σαν ξωτικό να έρχεσαι με το πανάλαφρο φόρεμα που σε γνώρισα Εκείνο το βράδυ είχα ξαπλώσει στα ξερά χόρτα και σ' ονειρευόμουν Ήρθες Με το δροσερό αεράκι πάνω στα χυμένα μαλλιά! Πού είναι οι…
