ΓΕΡΟΝΤΙΟΝ (1920) Δεν έχεις ούτε νιότη ούτε γήρας μα και τα δυο, σαν όνειρο σε ύπνο μετά το δείπνο. (………………..) Άτονα πηγαινέλα Υφαίνουν τον αέρα. Φαντάσματα…
«Δεν υπάρχει ευτυχία και δυστυχία…
Ο Μένων υπό τη δύναμη της διαλεκτικής1 μεθόδου τού «γητευτή» Σωκράτη εκφράζει το παραλυτικό του βίωμα Σχ. 2 ΜΕΝ. Σωκράτη, βέβαια και πριν να σε συναναστραφώ, άκουγα…
Μπαμπά, είδες τα γυμνά δέντρα; Δεν έχουν σπίτι τα πουλιά; Πού θα κοιμηθούν; Πού θα κοιμηθούν απόψε; Μπαμπά, κοίτα, ούτε ένα φύλλο Μπαμπά, είδες τα γυμνά δέντρα; Δεν έχουν σπίτι…
Αυτό το ποίημα δεν θέλει καθόλου να ’ρθει, ίσως γιατί ό,τι ποθήσαμε έχει κιόλας συμβεί σε μια ταινία ασπρόμαυρη που την παρακολουθούν απόγευμα Κυριακής σ’ ένα παλιό σινεμά ελάχιστοι θεατές.…
Αυγουστιάτικο Όσο πλησίαζε η δεκάτη τετάρτη του φεγγαριού, εσύ σίμωνες. ώσπου λύθηκε η ψυχή και γείραμε στην ανάμνηση ν’ αγκαλιαστούμε.
Η Ερατώ Από του φεγγαριού την κοντινή τη στράτα ως και τις απάνω γειτονιές των άστρων, χοροστάσι στήσανε οι μάγισσες της νύχτας, νεράιδες αγγελόμορφες και νύμφες ασπροφορούσες. Στο ξέφωτο, βγήκαν…
Το καθ' ημέραν θαύμα Μισόκλειστο το παντζούρι. Άρνηση και κατάφαση μαζί. Στατική ανάγνωση του παρελθόντος. Λάθη σωρός, ντανιασμένα τα πίνουν κατανυκτικά, παρέα με τη νοσταλγική αναπόληση σε χρυσαφένιες αγκαλιές, τις πιο…
Παραλλαγές Θα πήγαινε σαν σκιά από τοίχο σε τοίχο με μια σφικτά δεμένη θηλιά στο λαιμό σαν μια σάρκα θα κινούσε που βρέθηκε θεόγυμνη πάνω στη γη κι αν…
Η χαράδρα, άμα τη δεις από ψηλά, είναι σα μια μαχαιριά μέσα στη γη· σαν πληγή που τρέχει μαύρο αίμα. Εκεί που στενεύει πολύ και τρέχει ο καταρράκτης, λίγο πριν…
Ρωγμή Ξύπνησα διαμελισμένη γύρω μου πρόσωπα αγαπημένα ξεθώριαζε το θάλπος της καρδιάς κιότεψαν τα όνειρα και γείραν στα λευκά σεντόνια ποιο τέλος ροκάνισε την ψυχή μου ούτε που κατάλαβα…
Με τους ήχους μιας παλιάς τρομπέτας Τα όνειρα μπουκέτα δροσερά Σφιχτά δεμένα στο κατάρτι του ανέμου Λικνίζονται στον ρυθμό ενός ξέφρενου βαλς Νοτίζει αυτής της θάλασσας η αλμύρα Τους…
