Το μπαρ των αγγέλων Το μπαράκι καθαρτήριο ένα βήμα από τον παράδεισο. Στο ημίφως μαλλιά και μάτια παίρνουνε τόνο σκοτεινό. Έχεις γεύση ουρανού στις φλέβες κυκλοφορεί φως ιώδες. Ξέρω είσαι…
Μικρή εξωτερική σκηνή Πλάνο Ι Μέσα από τζάμι θολό Η νύχτα κόβεται στην πλάτη Και φλούπ, ανεβαίνει ένα φεγγάρι Ξυρισμένο και γυμνό Έτοιμο να γίνει βάσανο στην δυστοπία…
ΟΙ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ Τη δεκαετία του ΄80 έτυχε να ανακαλύψουμε μιαν απόμακρη παραλία, που χε παράξενη ενέργεια και ίσως γι αυτό ονομαζόταν: «Ανάληψη». Έγινε αυτή μια παραλία…
Ἐκκρεμὴς πάνω ἀπὸ ἕνα βάραθρο καθαρότητας ἡ ποίηση -παιδιόθεν τὸ μυστικὸ ποὺ δὲν λέω- ἀνήλικη βερβένα ὑπνώττουσα σὲ ἀναζήτηση κήπου τὰ ὀνόματα ἐπικαλεῖται τραυλὴ περπατώντας στὴν ἁλμυρὴ ἐπιφάνεια βυθιζόμενες…
Η γιαγιά γύρισε πάλι Η γιαγιά ξαναγύρισε. Ασβεστωμένα κλαδιά τα χέρια της, βελόνες που στάζουν ρετσίνι τα φύλλα της. Είναι το δέντρο, μα τα κολορίζια της δεν ζουν πια…
Ονειροπόληση Όσο γερνώ όνειρο θαρρώ πως βλέπω Μέσα στο θαμπό μυαλό μου όλα φαίνονται ν' αλλάζουν... Συναισθήματα και σκέψεις δρόμοι, κτήρια, αλάνες φίλοι παιδικοί, γυναίκες έχουν…
Πόσο απομακρυνθήκαμε, για χρόνια, κι ας ζήσαμε τα νιάτα μας αρμονικά σαν συναγωνιστές αχώριστοι. Έπαψα τελικά να τον παρηγορώ, να νοιάζομαι για τα αισθήματά του κι ούτε τον συμβουλεύω…
Ο λογαριασμός Μπήκε στην Τράπεζα, δροσια κλιμαστιστικού , με την επιστολή ανά χείρας που του είχαν στείλει, ένας βαρύς λογαριασμός, κι ήθελε να ξεκαθαρίσει, προμήθεια, χρεωστικοί τόκοι, επιτόκιο υπερανάληψης,…
Το πρώτο ποίημα Το παιδικό μου ποίημα το έθαψα στην αυλή του πατρικού μου έσκαψα βαθιά κανείς να μην το βρει έτσι παράξενο που ήταν έτσι παράφορα που…
Nάκμπα Υπάρχει ένα κλειδί Αλλά όχι πόρτα Ποιος έχει ακούσει κάτι τέτοιο; Είναι κάποιο αίνιγμα; Υπάρχει ένα κλειδί Αλλά όχι πόρτα Είναι φτιαγμένο από σίδερο Αλλά δεν ανοίγει τίποτε…
Poética - Ποιητική Η αλήθεια θέλει κότσια. Ο στίχος μου, Μπορεί όμοιος με άχυρο, αβρός Σε πολυτελείς αίθουσες με ποικίλα αρώματα και φώτα πλούσια, να βαδίσει, ριγώντας…
Μέσα στο ασήκωτο φως μια μαύρη τελεία στο δρόμο προς το επέκεινα και το αλάτι πληγή και το αλάτι αφρός από τα χείλη της αθανασίας η θάλασσα δεν έχει δέντρα…
