Νάνση Εξάρχου: δυο ποιήματα

ΒΥΘΟΣ ΟΝΕΙΡΟΥ   Χταπόδια παίζουν με τις βεντούζες τους το υγρό της  σώμα. Ερωτικούς κρυψώνες  φανερώνουν οι άσπρες φάλαινες ενώ χέλια γλιστρούν ανάμεσα στα κοιμισμένα πόδια. Επάνω στην καρέκλα το…

0 Comments

Δήμητρα Δημητρίου: ένα ποίημα

ΕΠΑΙΤΕΣ  ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟΥ   Σκέψου να επιστρέφεις στη χώρα που αναγιώθηκες               κι αυτή να λείπει.                Σαν άφτιαχτη κι αστόλιστη στο χρονοντούλαπο της ιστορίας· «Ήρθες;» «Μα πού γύριζες;»                Ένα…

1 Comment

Ευμορφία Καλύβα: ένα ποίημα

ΜΥΣΤΙΚΗ ΠΥΛΗ I Γένος δίχως ρίζα κι αδελφό γείρε να αποκοιμηθείς τελείωσε ο χρόνος σου, άλλος δε σου πρέπει… Στο εδώλιο διαμαρτύρεσαι πότε θύτης πότε θύμα άγγελος και δήμιος, καρτερικά…

0 Comments

Χρήστος Αντωνίου: Πεζό + ποίημα

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ                                                                                      στην Άρτεμη Τζίτζη   Τι να τα κάνω Χάρη όσα δε σου ταχυδρόμησα το ’87. Άλλωστε για σένα ήταν όλ’ αυτά μικροαστικές αντιλήψεις…

0 Comments