Δώρα Μίζη: δυο ποιήματα

ΞΗΜΕΡΩΜΑ Δεν είχε χαράξει Μαυρίλα γύρω -γύρω τύλιγε το κορίτσι Σηκώθηκε ξαφνικά, χορεύοντας Συνέχισε τον χορό του ονείρου Με ένα αγόρι άγνωστο , γνώριμες, οικείες κινήσεις όμως, κυκλικές, ακριβείας. Προσπάθησε…

0 Comments

Μαρία Δελήτσικου – Παπαχρίστου: ένα ποίημα

              ΟΔΟΣ ΦΑΙΣΤΟΥ  Πράσινες, ολοφούντωτες οι τρεις μαγνόλιες στη σειρά. Χάρμα ματιών στο πεζοδρόμιο το άχρηστο, αφού ανύπαρκτοι οι πεζοί στο δρόμο εκεί. Παχιά, γυαλιστερά, μεγάλα φύλλα στα κλαριά, στις…

0 Comments

Μάρθα Ζιώγα: ένα ποίημα

ΓΡΑΜΜΑ  ΣΤΟΝ ΜΑΚΡΙΝΟ ΑΠΟΓΟΝΟ                                                  Απόγονέ μου  μακρινέ αυτό το γράμμα είναι για  σένα   Αυτό το ποίημα.   Τα χρόνια που έζησα σ’αυτή τη γη έχουν περάσει.  …

0 Comments

Αλεξανδρα Ζερβού: ένα ποίημα

ΧΡΥΣΟΡΡΗΜΟΣΥΝΗ*  Λιγόλογη και μετρημένη  και μ΄ένα τεντωμένο δάχτυλο που ακύρωνε τις φράσεις της, επί δεκαετίες  ενηλικιωνόταν. Κόσμια και σιγανή, συμπύκνωνε το βιογραφικό της σε μια μοναδική  παράγραφο κι ας είχε …

0 Comments