Βρέθηκα μακριά απ’ τη φυλή, το ορφανό Δεν είχα φόβο Πνεύμα μεγάλου ζώου κυνηγούσα Πρόγονος μού παραστεκόταν, το τοτέμ μου Κάτι ασώματο, που με προστάτευε ολόσωμο - Δεν είχα φόβο…
Διχρωμία Έβαψες το δωμάτιο στο χρώμα της φλέβας Κάλυψες με κεφάτη υπομονή το παλιό ροδακινί το καπνισμένο Με το λαδί και μαζί το γλυκό πράσινο της μέντας Διχρωμία που…
TOΝ ΑΓΑΠΩ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ Toν αγαπώ τον πόλεμο που κάνεις με το χρόνο να τον κερδίσεις, ξέρεις δεν μπορείς· κι όμως. Κάθε ρυτίδα στο μάρμαρο ρωγμή κάθε…
(...) Η γάτα (Στο σημείο αυτό, μια γάτα μαύρη κι άσπρη φαίνεται να ’ρχεται απ’ το μαύρο. Διασχίζει αφηρημένα, ήσυχα, τον παρελθόντα χώρο. Ο λεπτουργός την νιώθει και ταράζεται.…
Aγάλματα και αθανασία Τι λένε τα αγάλματα μεταξύ τους τα σεβαστά τα αρχαία τα όμορφα τα φροντισμένα, αποκατεστημένα γυαλισμένα τα μάρμαρα οι λεπτομέρειες προσεγμένες που τα θαυμάζουν οι μυριάδες…
Αχίλλειος πτέρνα Πάνοπλος ήσουν, ασπίδα και δόρυ κρατούσες, περικνημίδες με φτερά. Σε φίλτρο αθανασίας είχες βουτηχτεί. Ημίθεος, όμως, με οίηση και δίνη ύβρεως δεν επιβίωσε ως τώρα. Μια φτέρνα σε πρόδωσε…
Ο Δεκέμβριος Δωδέκατος αδερφός Ορφάνιας χρόνου Κρύο τσουχτερό στις χιονισμένες πόλεις Έρπει ο καιρός Πεσμένα φύλλα Χνάρια από βήματα Μοναχών ζωών Με μια κουβέρτα στο παγωμένο χώμα Κλαίει η νύχτα…
(Ρέκβιεμ για ένα έργο τέχνης) I Το φρούτο φρέσκο. Τι τρυφερά το σμίγει το σελοτέιπ! ΙΙ Δεν είναι μήλο. Ο γερο-όφις ταπεινωμένος. ΙΙΙ Σαν Τιθωνός γερνάει…
αν ήμουν Άγγελος θα πέταγα τα φτερά και το φωτοστέφανό μου για πάντα μόνο για να περάσω κοντά σου μια στιγμή ακόμη να σ’ αγγίξω, να νιώσω το γάλα του…
ΟΙ ΠΑΡΑΣΠΟΝΔΙΕΣ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ Υψώνω φωνή διαμαρτυρίας για τις παρασπονδίες των λέξεων την ώρα που τόσο τις χρειάζομαι. Δεν ξέρω τι συμφωνίες μπορεί να κλείνουν στα κρυφά και ποια αλλότρια…
Καταγγελία Η φωνή μου σκουντουφλάει σε τοίχους, ογκώδη έπιπλα, διαδρόμους γραφείων λιποθυμά δεν ξέρω τί πρέπει να κάνω. Όχι, να μη μιλήσεις. Μη, θα εκτεθείς. Ναι, θα σε φάνε.…
Σμικρύνσεις ή ιδιοχείρως και οικειοθελώς Μετέφερες στην πλάτη τη σχεδία ελάτινη, ιδιοχείρως κατασκευασμένη. Μέχρι να κατεβείς στη θάλασσα, είπες να ξαποστάσεις στο πατρικό, παραμονεύοντας τον φλοίσβο απ τ’ ανοιχτά…
