Βάλτερ Πούχνερ: Τρία ποιήματα
Κοσμογέννηση Τι ηδονή ζωής να βυθιστείς στο βάθος του ύπνου να δεις τα όνειρα των άλλων θεών τα πάθη χθόνιων δαιμόνων να γευτείς και το απόσταγμα στου επιστητού τα…
Κοσμογέννηση Τι ηδονή ζωής να βυθιστείς στο βάθος του ύπνου να δεις τα όνειρα των άλλων θεών τα πάθη χθόνιων δαιμόνων να γευτείς και το απόσταγμα στου επιστητού τα…
Γυναίκα Τερμίτης Δεν είχε γνωρίσει ποτέ τη θάλασσα. Γνώριζε, όμως, πολύ καλά την περιοδικότητα των κυμάτων της. Έμοιαζε μ’ αυτή του ρολογιού εκεί που κατοικούσε το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής…
ΛΙΩΜΕΝΟΣ ΧΡΟΝΟΣ Προσωπική άποψη: το παγωτό χωνάκι λιώνει πιο γρήγορα από πέρυσι. Ένας καύσωνας μετατοπισμένος σε καλοκαίρια της μη επιστροφής. Τρως μα δε θυμάσαι. Πασαλείβεσαι αλλά δεν το καταλαβαίνεις.…
Κύριε, κύριε... Γεμάτοι οι δρόμοι και όλοι τους βιαστικοί στριμωξίδι τ΄απάντημα, διαβάτες περαστικοί, στο ανέκφραστο βλέμμα τα ανερώτητα γιατί, αντίλαλος και σπονδή αντιμιλιάς η σιωπή. Ανείπωτη η αγωνία…
Τι είναι στις μέρες μας το πνεύμα, ποιητή; Πώς θ’ απαντούσες στο ερώτημα Σάττι ή Σατί; Ειρήνη Πυλαρινού Αυτό δεν είναι ένα ποίημα Ο ήλιος λαμπυρίζει πίσω…
ΠΟΙΗΤΗΣ Ο ποιητής τυφλός μουσικός διαβάζει άγραφη παρτιτούρα, μέσα της καταργείται. ΠΟΙΗΜΑ Το ποίημα κορμός δέντρου που το τσεκούρι έχει κάνει διχάλα, τα μάτια του κοιτούν…
Πάλι μ’ έπιασε επ’ αυτοφώρω η βροχή ενώ μετακόμιζα στην άλλη δεκαετία. Και κάθε φορά που άλλαζε η εποχή τρόμαζαν οι σκιές και μια ραφή ξηλωνόταν απ’ το μουσκεμένο παρελθόν.…
Στον Τίτο Πατρίκιο. -Μια χάντρα θαλασσιά να φοράς. Για το μάτι του κόσμου. Για την ενέργεια που δεν αντέχει να θωρεί το καλό και το κάλλος. Αυτό το "παραπάνω". Τάδε…
Χιλιόμετρα γυμνά δέντρα γυμνά σαν την ψυχή μου. Δε βρέχει όμως το τοπίο είναι μουσκεμένο ήλιος λάμπει σήμερα όμως όλα φαντάζουν σκοτεινά. Στο κασετόφωνο η μουσική που ακούγαμε μαζί και…
Φως δωρικό Ψάχνεις στις οδούς ονείρων βρίσκεις φως δωρικό· ερμηνεύει έννοιες μεγάλης απουσίας στη συνάθροισή μας. Εισχωρείς στις κρύπτες της ύλης βρίσκεις σπάθη δαμόκλειο· βαριά πέφτει στις αυθαίρετες…
Τὰ καλοκαίρια ταξίδευε μὲ ξεροὺς ἀσφόδελους, φτιάχνοντας καράβια ἀπὸ τὰ χειμέρια παραμύθια τοῦ πατέρα του, δίπλα στοὺς στεναγμοὺς ἀπὸ τὰ κούτσουρα μὲ τοὺς κύκλους τῶν περιπλωμένων ἐνιαυτῶν ποὺ χάνονταν στὶς…
ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ Ο γλύπτης εμφυσεί τη ζωή στο μάρμαρο. Ο Δημιουργός βρίσκει τον καλλιτέχνη με του οίστρου το βέλος. σ’ ένα λευκό χαρτί ή ένα κομμάτι μάρμαρο. Σώματα είναι παρθένα …