Νίκος Ι Τζώρτζης: Η αβάσταχτη βαρύτητα του είναι

Μεγαλώνεις ή αλλιώς:   συσσωρεύεις σκέψεις, βαρύνουσες πλέον. Σχεδόν εξήντα πια, σχεδόν ασήκωτα· έρωτες, χωρισμοί, γεννήσεις, θάνατοι: μητρώο βεβαρημένο.   Ο βιοπορισμός σου (Follow the money… ) λόγος βαρυθυμίας. Τα…

0 Comments

Στέλλα Δούμου: δυο ποιήματα

Εκτός θέματος Στραγγίζει ο αέρας το τελευταίο καλοκαίρι Τα πουλιά γυρνάνε στις φτερούγες τους για να κανακευτούν Άσπρα λινά επί ξύλου κρεμασμένα Τα φύλλα πνίγονται στα ύφαλα των δέντρων Του…

0 Comments

Δημήτρης Γαβαλάς: Βόλτα με Αυτοκίνητο

Λευκά αυτοκίνητα με καθαρά αντι-ανεμικά αναδύονται από σκοτεινό αντι-βασιλικό πεδίο βγαίνουν στο φως αστράφτουν στον ήλιο.   Πάντα υπάρχει πετσέτα και μαγιό κρατάνε την αλμύρα πάντα υπάρχει θάλασσα να την…

0 Comments

Γιώργος Μεταξάς: Ξεπερνώντας τα όρια

στον Τσαρλς Μπουκόφσκι   Μ’ ένα σκληρό, σκαμμένο πρόσωπο δυο τρυφερές σχισμές για μάτια σε τελετές του Βάκχου χάνονταν ώσπου γινότανε κομμάτια.   Πρόστυχες τσούλες είχε πλάι του που λαχταρούσε…

0 Comments

Έφη Φρυδά. Δύο ποιήματα

Ο χρόνος, έστω με τη μέθοδο των βρικολάκων   Ο χρόνος εν αγνοία μου καθώς οδηγώ τη μέρα μου σε μηδαμινές ασχολίες-ογκόλιθους επιχειρώντας να φτερουγίσω ανάμεσα σε μολυβένια χαρτιά ν’…

0 Comments