Μια κουβέντα παραπάνω Βρεθήκαμε μετά από καιρό ο ένας δάγκωσε τον άλλο βόγκηξα δεν αισθάνθηκες κάτι τραγουδήσαμε ένα φράγκο η βιολέτα τραβήξαμε και δυο φωτογραφίες κι ύστερα μάζεψα φθορά …
Πλάνα αμοντάριστα δεν άφησες στο απρόσμενο φευγιό σου. Βλέπεις φρόντισε αυτός, κι εγώ λιγάκι για τη δική σου την υστεροφημία. Αρχικά αιωρούμαι σε κινούμενα χωράφια τα θαλασσιά φτερά μου…
Ένα φύλλο πέφτει το φθινόπωρο, πόσο μικρός είναι αυτός ο κόσμος, ένα ψάρι σε όλη τη θάλασσα, ένα πουλί στον ουρανό, δυο φεγγάρια, το ένα φορτωμένο με δάχτυλα, το άλλο…
Τα παράθυρα των εφοριών Απ’ το παράθυρο του διευθυντή Μιας εφορίας των Αθηνών διακρίνεται Ένας λόφος κατάφυτος. Μιας εφορίας στην Θεσσαλονίκη Βλέπουν όλα τα παράθυρα την θάλασσα. Κανείς…
Αυτή τη δεύτερη φορά μικρή ας είναι η κιβωτός. Στους δύσκολους καιρούς τα τιμαλφή παίζουν κρυφτό με τα σεντούκια. Και οι γνωστές κρυψώνες σβήνουν αλγοριθμικά παράλληλα με εκρήξεις. Οι κρύπτες…
Εκεί σε μια παλιά αυλή στα Εξάρχεια έφτιαξε το προφίλ μου δημόσιο ένας street artist. Μικρό σαμιαμίδι σκαρφαλώνω στον τοίχο παρέα με παγώνια που πετάνε, γαρίδες που μιλάνε, ψάρια που…
VISSI D'ARTE Στον Giacomo Puccini Η δαντέλα που υμνεί τη ραστώνη κοσμεί τις νότες μουσικές ανύπαρκτων χελιδονιών. Και τι θα πει να ζεις για την τέχνη; …
Η ΒΑΛΙΤΣΑ Κάτω από το πέπλο αντί για μάτια δυο τρύπες χωμάτινες φορώ δώρο της μάνας μου για το αιώνιο μυστήριο. Πίστευε πως θα ήμουν το πιστό αντίγραφό της.…
μια σιωπηρή συμφωνία λίγο πριν την έκρηξη τα μάτια σου καρφιά στα δικά μου σηματοδοτούν την καταστροφή γεύσεις θανάτου για μια καλύτερη ζωή εύκαιρα όπλα στις άκρες των δρόμων…
Αν γράψω ένα ποίημα για τη Γάζα πρώτα βαθιά στη γη θα θάψω σπασμένα τζάμια ήχους πολυβόλων κραυγές ζωντανών κάτω απ’ τα χαλάσματα Θα θάψω εφιάλτες κούκλες χωρίς ιδιοκτήτη…
Κύριε, ρίξε πάνω μου την τρέλα και τη φωτιά που πέφτει από τον ουρανό. Άφησε να ζήσουν οι θλιμμένες μητέρες των ερειπίων, άφησε να ζήσουν τα άρρωστα νήπια τα σημαδεμένα…
[για τη Γάζα και] να πεις τι Τα ρημάζει τα ίδια λόγια η διαφορά Χάνονται σε κάτι άλλο Ας πούμε Όχι θάλασσα Σκόνη Όχι γλάροι Στρατιώτες…
