ΚΙΝΟΥΝ ΑΚΙΝΗΤΟ¹        Άπιαστο χέλι ο χρόνος, ως βρέφος είχα ψυχή ασάλευτη, όσο μεγαλώνω αυτή κινείται, ενώ το σώμα ρέπει σε αδράνεια.   Ακίνητοι στο τρένο οι δυο μας αγκαλιά,…

Το ένα και οι πολλοί   Είναι μονάχα ένα ποίημα οι ποιήσεις μου κι αυτό γράφω σε παραλλαγές μια ζωή ναι, μάλλον· αλλά εγώ δεν είμαι ένας. Είμαι ολόκληρη παρέα…

Η ΓΑΤΟΥΛΑ ΜΠΙΑΝΚΑ   Άσπρη μαλλιαρή γατούλα, μια χαδιάρα νοστιμούλα, ξέρει λίγα ελλονικά, γαλλοκά κι ισπανιοκά.   Η καρδιά της μες στα στήθια –δεν σας λέω παραμύθια– δίνει σ’ όλους…

 Τέλος Το θέρος γινωμένο γράφει το τέλος του Με θαλασσινό μελάνι Σαν ιστορία αυγουστιάτικου έρωτα Που μοσχοβολάει αρμύρα φυλαγμένος στο συρτάρι με τα τιμαλφή .      Τιμωρία του ανίερου…

ΤΟ ΚΛΕΙΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ   Δεν τού 'μαθαν να κλαίει από χαρά ή από λύπη. Στη χαρά ή στη λύπη έτρεχε παίζοντας, έτρεχε πολεμώντας, έτρεχε δουλεύοντας. Όταν ξαφνικά σαν πέρασαν τα…

Γλυκός σα μέλι, ο λόγος του έρωτα Λύνει τα μέλη.   ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ   Α.  Λιποθυμάει ο ουρανός στα κόκκινα της δύσης       το σώμα μου υποκλίνεται στην ομορφιά…

 Μάταιος κόπος   Τον παίδευε εκείνο το ποίημα.   Παρά τις αλλεπάλληλες αναγνώσεις αδυνατούσε να ξεκλειδώσει τα βαθύτερα νοήματά του.     Κάποια στιγμή απηυδισμένος άνοιξε την εφημερίδα.    …

Ιεριχώ*   Όταν κοπάσαν οι βομβαρδισμοί, μπήκε και πάλι στον κοιτώνα. Συναρμολόγησε με προσοχή τα θραύσματα των πορφυρών γυαλιών,  τάβαλε στους φεγγίτες, να παρατείνει την αυγή και να διαβάσει τις …

Φιλοξενούμενος στη Γη   Fifty-fifty   [Εδώ δεν μπορείς πια να φανταστείς καλπασμούς και κύματα όπως παλιά ο Σταύρος. Ζεις τα λίγα καλά και τα πολλά σκιερά γράφεις ποιητικές σκέψεις…

Ὁ ζωγράφος   Ἐργαζόταν ἐντατικὰ ἐδῶ καὶ χρόνια στὴν φτωχική του σοφίτα στὴν ὁδὸ Ἐλευθερίας. Ἕνα κρεβάτι, ἕνα τραπέζι, τὸ καβαλέτο καὶ πολλοί, πολλοὶ πίνακες -ἀδιάφοροι. Ἐκεῖνο τὸ καλοκαιρινὸ πρωινὸ…

Δε σε διάλεξα εγώ Μα πορεύομαι χρόνια μαζί σου Μυστικό  εκκρεμές της ζωής μου Απ’ την πρώτη μεγάλη χαρά Εκ γενετής  και την πρώτη γνώση του πόνου Αιωρήσεις άνω και…

Έκθεμα   Απότμημα καρδιάς που τραγουδούσε την άνοιξη στον λάκκο των λεόντων συγχώρεσε σε όλους τα πάντα πίστεψε στα θαύματα ξαναγεννήθηκε ακούγοντας το πρώτο «γιατί» ενός παιδιού βούτηξε σε βυθούς…