ΠΟΛΗ Ράθυμη πόλη, πόλη αλαζονική, πόσο μικρή και άχρωμη στους πλατιούς και πολύβοους δρόμους, πόσο στενάχωρη και θλιβερή στο φτιασίδωμα και την ξιπασιά της στολισμένης βιτρίνας. Αναστενάρισσα πόλη, πόλη αυτάρεσκη…
Κρυστάλλινη λατρεία όλο τον κόσμο κλείνεις μέσα στην αγκαλιά σου τον φόβο ξεπερνώ. Μπορείς και ταξιδεύεις κουράγιο να μου δίνεις τα μάτια σου σαν βλέπω το θάνατο ξεχνώ. …
I ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΟΝΙΣΜΟΥ (Άσκησις πρώτη) Ποτέ ή πότε; Άουσβιτς,1945· Μπιάφρα, 1968. Ποτέ ή πότε; Γάζα, 2025. Ποτέ ξανά ή πότε ξανά; Τονίστε. …
Χαράματα σηκώνεσαι, είναι τα μάτια κατακόκκινα –λες και σκοπιά φυλούσες, με ένα στριφτό στο στόμα σου καμένο. Οληνυχτίς, το σώμα σου απάγκιο να μην βρίσκει. Πότε η κύστη ''καταδίκη'' για…
(Σχόλια για μια παράξενη διαμονή σ’ έναν παράξενο κόσμο όπου συμβαίνουν παράξενα πράγματα) Tα σκαλοπάτια του αδιεξόδου είναι επίσης ψηλά. * Tα μεγάλα θέματα, ας τα…
ΛΙΓΗ ΣΟΦΙΑ ΜΕ ΛΙΓΟ ΑΛΑΤΙ Λίγη σοφία ας έχει ο ηγέτης σε κρίσεις, το ‘εγώ’ του είναι μονό, το ‘εμείς’ μας πλήθος, αν αδειάζει το ‘εμείς’, το μίσος πλάθει…
Καθώς κατέβαινα ατάραχα Ποτάμια Δεν ένιωθα πια οδηγημένο από τους Πλοηγούς Κραυγαλέοι Ερυθρόδερμοι τους έβαλαν σημάδι Σε πασσάλους χρωμάτων αφού τους κάρφωσαν γυμνούς. […] Άρθουρ Ρεμπώ, Το μεθυσμένο καράβι, μτφρ.…
Άγχος αυτοκαταστροφής. Καινούργιος σκοπός ζωής Απαιτείται Καλοκάγαθος προγραμματισμός Ανακατανόηση Ανακατάληψη Ανασύνθεσης Απόσταγμα. Από ανάλυση τελειώσαμε. Το Φως δεν τέμνεται Κι αν διαχωρίζεται Δεν πάσχει. Κβαντικός εναγκαλισμός Υποατομικών τε και υπερατομικών…
ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΣ Οι δαίμονες της πόλης αλυσοδεμένοι. Μαχαίρι στον ήλιο κάρφωσε το καλοκαίρι. Βυθισμένο νησί, της φουρτούνας η ταραχή. Οι φίλοι μου ξύπνησαν νέοι. Στο πρόσταγμα του ανέμου. Στην καυτή…
Νησί Το καταφύγιο είναι πάντα εκεί Καμένο ξεκαμένο θα με περιμένει πάντα μια πτήση για τον παράδεισο Ήταν παράδεισος Αμέτρητες φορές το είπα Μετρημένες θα κοντεύουν τις τρεις χιλιάδες ή…
(Σχόλια για μια παράξενη διαμονή σ’ έναν παράξενο κόσμο όπου συμβαίνουν παράξενα πράγματα) Και τα μισά να καταλάβεις καλό ποσοστό είναι. * Η μουσική της σιγής το…
Άνθη φουντώνουνε στην μελανή Παγόδα κι εγώ ανέστιος τις νύχτες σε προσμένω να φύγω τώρα πια μακριά σου δεν μπορώ μια αγκαλιά ψυχές με έχουνε δεμένο. Πόλη απρόβλεπτη στις όχθες…
