You are currently viewing Χαρίκλεια  Βασιλείου : ΤΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΟΣ 2

Χαρίκλεια  Βασιλείου : ΤΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΟΣ 2

Πιες υφάλμυρο νερό της θάλασσας θα διψάσεις κι η θάλασσα είναι απέραντη!

Η ανάγκη, μία λέξη με φορτίο ηλεκτρικό. Ο Β Ουγκώ στην περιγραφή της «Παναγίας των Παρισίων¨» ανακαλύπτει την λέξη «Ανάγκη» σ ένα υπέρθυρο και της χαρίζει χώρο, να αφηγηθεί την δική της μακραίωνη ιστορία.
Η ανάγκη κινεί τα νήματα της ζωής μας, λέγει ο Ηράκλειτος. Ανάγκα ουδέ θεοί μάχονται. Ανάγκα και θεοί πείθονται.
Σύμφωνα με τον Πλάτωνα πριν κυριαρχήσει ο Έρως, τα πάντα κινούνταν υπό το κράτος της ανάγκης. Ανάγκη Ερινύα, ανάγκη μητέρα της Ειμαρμένης, του χάους, του ερέβους και του σκότους. Ανάγκη η ενέργεια που κινεί τα νήματα της ζωής. Είναι αυτή που προκαλεί, την αλλαγή, την ρήξη, την γέννηση και τον θάνατο. Δημιουργός και καταστροφέας. Πόση είναι η δύναμή της; Πόσο καθορίζει τη ζωή μας;
Ο Α. Μaslow υποστηρίζει ότι κίνητρο της ανθρώπινης συμπεριφοράς είναι οι ανάγκες μας. Διατύπωσε την άποψη ότι οι άνθρωποι κινητοποιούνται πρωτίστως στην ικανοποίηση των πρωτογενών αναγκών τους και ακολούθως των πιο σύνθετων. Έτσι απεικονίζει στη βάση μιας πυραμίδας τις βιολογικές πρωτογενείς ανάγκες (καθώς ικανοποιούνται αυτές επιδιώκει την ικανοποίηση των ψυχολογικών και κοινωνικών αναγκών)στη συνέχεια, την ανάγκη για ασφάλεια, επικοινωνία, φιλία κοινωνική αποδοχή, ψυχολογικές και κοινωνικές ανάγκες.
Στην κορυφή της πυραμίδος δεσπόζει η Αυτοπραγμάτωση. Προσέδωσε ιδιαίτερη σημασία στην έννοια της Αυτοπραγμάτωσης κατά την οποία αναπτύσσονται όλες οι δυνατότητες της ύπαρξης.

Κάπου στον υποκείμενο κόσμο της ύπαρξης (που κοσμεί αν μη τι άλλο σαν αρχιτεκτονικό έργο) παραμονεύει κάποιο από τα Εγώ της και την εμπαίζει, την χλευάζει και της ψιθυρίζει στο αυτί. Οι ανάγκες σου είναι σαν την θάλασσα απέραντες. Την προτρέπει να πιεί από το υφάλμυρο νερό.
Ποια ανάγκη σου έχει τα ηνία τώρα; Είναι δική σου αυτή η ανάγκη;
Ο κόσμος του μετανεωτερικού υποκειμένου, διαθέτει χώρους πολλούς, σκοτεινά κα λαβυρινθώδη δωμάτια. Ο καθείς εξ αυτών των χώρων, αντιστοιχεί και σε κάποιο εγώ το οποίο αναλαμβάνει κάθε φορά τα ηνία και του ψιθυρίζει: πολλαπλασίασε τις ανάγκες σου, και λίγο πιο σπάνια του ψιθυρίζει, αφαίρεσε έτσι θα φτάσεις στο ποθούμενο, με την αφαίρεση θα ακουμπήσεις τον πυρήνα του «είναι» σου, της ύπαρξής σου. Προκειμένου να γευτείς την ευδαιμονία!
Οι φωνές των εγώ περιπλέκουν τα πράγματα, και τελικά το άτομο άλλοτε αβασάνιστα και άλλοτε βασανιστικά επιλέγει ότι πιο οικονομικό για την εργονομία των κινήσεών του. Διαλέγει την λεωφόρο και εγκαταλείπει το δύσβατο μονοπάτι. Ποια φωνή κυριαρχεί; Τι χώρο καταλαμβάνει η άγνοια;
Σύμφωνα με την μυθολογία, ο χρόνος και η ανάγκη σμίγουν, έτσι η ανάγκη αποκτάει ιδιαίτερη σημασία. Αντιπροσωπεύει την έλλειψη και την ορμή για την πλήρωση της έλλειψης, που χαρίζει την ηδονή, το συναίσθημα και το νόημα. Νοηματοδοτεί τον κόσμο του υποκειμένου!
Χρόνος, παρόν, ανάγκη, έλλειψη, πλήρωση και εκπλήρωση. Και τούμπαλιν. Έχει τέλος η ανάγκη; Οι ανάγκες; Πόσες από τις ανάγκες μας χαρακτηρίζονται ως επίπλαστε;
Στην μετανεωτερική κοινωνία, η έλλειψη καθορισμένου τονικού κέντρου «ελάσσονος- μείζονος κλίμακας» στη ζωή, η άρση του αισθήματος της τονικότητας, παράγει ατονία αδράνεια. Έκφανση της μηχανικότητας –αλλοτρίωσης του ατόμου, ρουτίνα. Μπορεί το υποκείμενο να ανατρέψει την κατάσταση αυτή; Τι ρόλο διαδραματίζει η συνείδηση;
Τα αντίθετα μέσω της κίνησης παράγουν αρμονία αναφέρει ο Ηράκλειτος. Τα εναντιόδρομα, τα αντίθετα, συγκρούονται συμφύρονται, αναδιατάσσονται και παράγουν αρμονία. Η ενέργεια δεσμεύεται και ελευθερώνεται αναζητώντας την καινούρια ισορροπία την αρμονία μέσω της κίνησης. Την αρμονία μέσω της μεταβολής. Έχει νεύρο η ζωή μας; Είμαστε σε θέση να προκαλέσουμε την αλλαγή; Ποιος είναι ο ρόλος της γνώσης;
Το αλλοτριωμένο άτομο δεν δρα αντιδρά. Η συμπεριφορά του στην καθημερινότητα, προσομοιάζει την λειτουργία της μηχανής, όπου επαναλαμβάνονται κινήσεις, πανομοιότυπες, άδειες από αίσθημα, συναίσθημα, σκέψη. Μεταίσθημα! Ψυχικού αυτοματισμοί, που μετασχηματίζονται σε κοινωνικούς αυτοματισμούς . Ποιος μας ελέγχει;
Ένας αδρανής άνθρωπος, ενδίδει στον προσωπικό αυτοματισμό, μεταλλάσσεται σε βουλημικό ον που αναζητάει την πληρότητα, μέσω καταβρόχθισης πραγμάτων. Ο μετανεωτερικός άνθρωπος αναζητάει την ευτυχία στην βουλημικότητα. Η ανάγκη που υποδηλώνει την έλλειψη τινός διαστρέφεται και καθηλώνεται σε πράξη βουλημικότητας. Είμαστε βουλημικοί; Για ποια πράγματα; Έχουμε επίπλαστες ανάγκες; Μήπως ότι κατέχουμε μας κατέχει;
Έλλειψη τίνος πράγματος είναι η Ανάγκη; Εδώ παρεισφρέει ο Έρως για τη ζωή και αποκτάει έτσι η επιλογή μας η κάθε επιλογή ποιότητα αναβαθμίζεται .Ο Έρως για τη ζωή, ενώνει, μαγνητίζει, κρατάει σε τροχιά τα αντικείμενα της νόησης που νοηματοδοτούνε την ζωή μας, είναι η μεγάλη ελκτική δύναμη.
Η ανάγκη υποδηλώνει έλλειψη, αλλά και κίνηση, νεύρο, ηλεκτρικό φορτίο, ενέργεια, ώση, παρόρμηση. Ο Έρως για τη ζωή με τον χρωστήρα του, προσδίδει χρώμα, ένταση στο συναίσθημα, αφύπνιση στο νου. Είναι το τράνταγμα, το σοκ, η αλλαγή. Πρόσω ολοταχώς. Έχει αισθητική η καθημερινότητά μας;
Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε, η ενδοσκόπηση, η αυτοπαρατήρηση η κατανόηση ας συνοδεύει την πολιτική πράξη ! Ας είμαστε περισσότερο συνειδητοί! Αλλάζουμε για να αλλάξουμε αυτόν τον παράλογο τρελό κόσμο !Αλλάζουμε τις ανάγκες μας για να αλλάξουμε τον κόσμο. Γίνε εσύ η αλλαγή που επιθυμείς να δεις στον κόσμο!

 Χαρίκλεια Βασιλείου

,

 

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.