Θερινό σινεμά
Χτες πέρασα από το θερινό μας σινεμά.
Σιδερένια ρολά
τζαμαρία σπασμένη.
Στον γκισέ
κιτρινισμένα προγράμματα.
Μια αφίσα στον τοίχο με σελοτέιπ.
Ο τίτλος με μεγάλα γράμματα
Καζαμπλάνκα˙
είμαστε εμείς
παγωμένοι στο τελευταίο πλάνο.
Το φιλί μας δεν παίχτηκε ποτέ.
Ένα Παρίσι ξέμεινε στους τίτλους.
Ιούνιος
Ο Ιούνιος είναι ψάρι.
Ασημένιο, νευρικό
ξεγλιστράει από το φως
με διασχίζει
με ντύνει με λέπια.
Σβήνει τις λέξεις που σώπασα
τα σώματα που δεν έφτασα
τα πρόσωπα που από μέσα με κοιτούν.
Γελά˙
στην άκρη του γέλιου του
βρίσκω μια όαση.
Eκεί απλώνω τις σελίδες μου
εκεί καίγονται τα ημερολόγιά μου.
Γεωργία Βενετσανάκη
