Η τελετή

Μέσα σε αναφιλητά και ανατριχίλες σε γύμνωσα

πάνω σ’ ένα κρεβάτι ανοιχτό στο άπειρο,

παρότι δεν ένιωσα οίκτο από τις φωνές

ούτε από τα παρακάλια και το κοκκίνισμα,

ήμουν ωστόσο την αυγή  ο αγγειοπλάστης,

η φωτιά και ο προορισμός μιας αργής ιεροτελεστίας,

κι ένιωσα να γεννιέται από τον πηλό μέσα

ο μύθος της επιστροφής  στην πηγή και τα άνθη.

Στην αγκαλιά μου ψιθυρίζοντας ύφανες

το κουβάρι του  χρόνου που χάνεται και

την αιωνιότητά του από φωτιά παλίνδρομη.

Δεν ξέρω τι είδες εσύ μέσα από τον στεναγμό σου,

εγώ αετούς και βρύα είδα και η πλευρά ήμουν

εκείνη του καθρέφτη όπου τραγουδά το φίδι.