Περί του πώς να ταϊσεις τη φωτιά Θα ήθελα τώρα να μιλήσω λίγο για εκείνη τη μυστηριώδη τροφή που τρέφει κάθε λογοτεχνία. Τη φαντασία ως τροφή της. Αυτό το…
De cómo salvar algunas cosas en medio del fuego Περί του πώς να σώσεις κάποια πράγματα στη μέση της φωτιάς Έχω διηγηθεί ξανά πώς έγινε και έγραψα…
Si Aristóteles hubiera guisado, / mucho más hubiera escrito. Εάν ο Αριστοτέλης είχε μαγειρέψει /πολύ περισσότερα θα είχε γράψει. …
Η βασίλισσα κούκλα Πήγα γιατί εκείνη η κάρτα, η τόσο ιδιαίτερη, με έκανε να θυμηθώ την ύπαρξή της. Τη βρήκα σε ένα ξεχασμένο βιβλίο, οι σελίδες του οποίου είχαν διαφυλάξει…
Χούλιο Ραμόν Ριμπέιρο, Τα όρνια χωρίς φτερά Η πόλη στις έξι το πρωί σηκώνεται στις μύτες των ποδιών της και αρχίζει να κάνει τα πρώτα της βήματα. Μια ελαφριά…
«Κίνα» Από τη μια πλευρά ο γκρίζος τοίχος του Πανεπιστημίου. Μπροστά μας τα μαγέρικα απ’ όπου η φασαρία και οι οσμές έρχονται σε αντίθεση με την ησυχία των μαγαζιών…
Poética - Ποιητική Η αλήθεια θέλει κότσια. Ο στίχος μου, Μπορεί όμοιος με άχυρο, αβρός Σε πολυτελείς αίθουσες με ποικίλα αρώματα και φώτα πλούσια, να βαδίσει, ριγώντας…
Καταλίνα και Καταλίνα Εκείνο το απόγευμα, όπως κάθε απόγευμα, η Καταλίνα σιδέρωνε φορώντας κομπινεζόν και σουτιέν για να ανακουφίζεται από τη ζέστη. Το δωμάτιο ήταν στενό και η ατμόσφαιρα…
Η Γενοβέφα με περιμένει πάντα ´´Toujours J´espere quelqu´un´´. U.M. Εμφανιζόταν αυτή την ώρα στη σκοτεινή πλευρά του δρόμου. Περιμένεις κάποιον; Της έλεγα εγώ. Και αυτή μου απαντούσε: Πάντα περιμένω…
Η γιγάντια χελώνα Ήταν κάποτε ένας άνθρωπος που ζούσε στο Μπουένος Άϊρες. Ήταν ευτυχισμένος γιατί ήταν άντρας γερός και δουλευτής. Μια μέρα όμως αρρώστησε και οι γιατροί τού είπαν…
Το ευτυχισμένο καλοκαίρι της κυρίας Φορμπς Το απόγευμα επιστρέφοντας στο σπίτι βρήκαμε στην κάσα της πόρτας καρφωμένο…
6D=5P Την άνοιξη λοιπόν και οι Κυδώνιες μηλιές ανθούν καθώς ποτίζονται από των ποταμών τα ρεύματα Όπου των παρθένων κήπος ανέγγιχτος Και του αμπελιού τα άνθη Κάτω από τα σκιερά…
