You are currently viewing Κοσμάς Κοψάρης: Μια συνομιλία με τον Μίμη Κούρτη

Κοσμάς Κοψάρης: Μια συνομιλία με τον Μίμη Κούρτη

Βιογραφικό Σημείωμα

Ο Μίμης Κούρτης γεννήθηκε στο πιο ορεινό χωριό των Ιόνιων νησιών, την Εγκλουβή Λευκάδας, το 1961.
Βραβεύτηκε και διακρίθηκε σε τοπικούς και πανελλήνιους διαγωνισμούς ποίησης στη διάρκεια των μαθητικών του χρόνων. Με προτροπή του Ι.Μ. Παναγιωτόπουλου άρχισε να γράφει πιο συστηματικά.
Το 2016 εκδόθηκε η πρώτη του ποιητική συλλογή από τις εκδόσεις Αρισταρέτη με τίτλο «Γι’ αυτούς που χάσανε νωρίς». Το 2017, 26 εικαστικοί, εμπνεόμενοι από ποιήματα αυτού του βιβλίου, πήραν μέρος στην έκθεση ζωγραφικής που διοργάνωσε ο ίδιος στη Λευκάδα και στην Εγκλουβή, σε συνεργασία με το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Λευκάδας.
Τον Νοέμβριο του 2017 κέρδισε τιμητική διάκριση σε διεθνή διαγωνισμό ποίησης του έγκριτου περιοδικού «Κελαινώ».
Το 2018 από τις εκδόσεις Οσελότος κυκλοφόρησε με επιτυχία (δύο εκδόσεις) το δεύτερο βιβλίο του «Της αλμύρας λόγια». Το βιβλίο αυτό κέρδισε το πρώτο βραβείο στη σειρά διηγημάτων σε διαγωνισμό του μεγάλου λογοτεχνικού περιοδικού «Κέφαλος».

Το πιο πρόσφατο βιβλίο του είναι το ‘Προσκύνημα στην Αβρούπολη”, εκδόσεις Οσελότος, 2021.

 

  1. Τι σημαίνει για σας λογοτεχνία;

Η λογοτεχνία, για μένα είναι ένα κόσμημα ψυχής, είναι η καλύτερη και πιο πιστή  συντροφιά, είναι το νέκταρ που αναζωογονεί στιγμές δύσκολες, είναι πνεύματος τροφή, που στηρίζει τον εσωτερικό μου κόσμο σε αδύναμες ώρες. Είναι φίλη ζωής και πιστή σύντροφος.

 

  1. Από πότε ξεκινήσατε να γράφετε;

Ένα τετράδιο, που το εξώφυλλο του απεικόνιζε πορτοκάλια, χαρισμένο από την μάνα μου που έφευγε για το ξενοδούλειο, στάθηκε αφορμή να γράψω το πρώτο μου ποίημα, με τίτλο, βέβαια, το πορτοκάλι. Ήταν γύρω στα οχτώ μου χρόνια. Από τότε δεν σταμάτησα να γράφω.

 

  1. Σας γοητεύει πιο πολύ η ποίηση ή η πεζογραφία;

Δύσκολο να κάνω αυτόν τον διαχωρισμό. Η ποίηση είναι Έρωτας και η Λογοτεχνία αγάπη ή και το αντίστροφο.

 

  1. Το έργο σας θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως αυτοβιογραφικό;

Σε πολλά σημεία ναι. Όταν τα γεγονότα και τα πρόσωπα που φιλοξενούνται στα βιβλία μου είναι πέρα για πέρα υπαρκτά και αληθινά, δύσκολο να αποκλειστεί το προσωπικό στοιχείο.

 

  1. Ποια στοιχεία από τη ζωή σας εισχωρούν στο λογοτεχνικό σας σύμπαν;

Όλες οι εκφάνσεις της ζωής δίνουν το παρόν στα βιβλία μου. Η χαρά, η λύπη, ο έρωτας, το χιούμορ, η ξενιτιά και κυρίως η απώλεια. Ξέρετε έχουν ” φύγει ” από κοντά μου πολλά αγαπημένα πρόσωπα και μοιραία δεν αποχωρίζονται ποτέ από κοντά μου, συνεπώς ούτε από τα έργα μου.

 

  1. Υπάρχουν συγγραφείς που θεωρείτε ότι σας έχουν επηρεάσει έντονα;

Υπάρχουν πολλοί λογοτέχνες που άφησαν το αποτύπωμα τους στην ψυχή μου,, αλλά στο έργο μου. Τον σημαντικότερο λόγο έπαιξαν ο Μενέλαος Λουντέμης και ο Ναπολέων Λαπαθιώτης

 

  1. Μιλήστε μας για την λογοτεχνική σας πορεία.

Δεν είναι μεγάλο το συγγραφικό μου έργο. Ξεκίνησα την έκδοση των βιβλίων μου στα 54 μου χρόνια. Η πρώτη μου ποιητική συλλογή, ΓΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΧΑΣΑΝΕ ΝΩΡΙΣ, είναι αφιερωμένη σε εκείνους που έχασαν νωρίς αγαπημένα πρόσωπα και είναι απόρροια στιγμών προσωπικών που με συνέδεαν με όσους ταξίδεψαν νωρίς και με τους ανθρώπους τους. Τα 2/3 των ποιημάτων γράφτηκαν σε ηλικία μεταξύ 12 και18 ετών. Το βιβλίο επιμελήθηκαν οι εκδόσεις Αρισταρετη.Το δεύτερο βιβλίο μου έχει τον τίτλο ΤΉΣ ΑΛΜΎΡΑΣ ΛΌΓΙΑ και εκδόθηκε από τον Οσελοτο. Περιέχει δέκα ιστορίες πέρα για πέρα αληθινές και δέκα ποιήματα βγαλμένα μέσα από τις ίδιες τις ιστορίες. Το τελευταίο μου πόνημα είναι καθαρά πεζό  κι έχει τον τίτλο ΠΡΟΣΚΎΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΑΒΡΟΥΠΟΛΗ. Αναφέρεται στην μούσα του Μεσολογγίου Ακακία Κορδοση και στο εθνικό μας ποιητή Διονύσιο  Σολωμό. Έχει μεταφυσική χροιά και αφορά στην συνάντηση τους στο παράδεισο και στην πρόταση της Ακακίας να ξεναγήσει το Διονύσιο στο Μεσολόγγι και στους χώρους που ύμνησε μοναδικά ο ποιητής, χωρίς να έχει επισκεφθεί ποτέ της Ιερή Πόλη. Κι εδώ ο Οσελοτος έβαλε την υπογραφή του. Να σημειώσω ότι και τα τρία βιβλίο μου είχαν δεύτερη έκδοση.

  1. Ως λογοτέχνη σας τρομάζει ο θάνατος;

Ο θάνατος σαν φυσική συνέπεια, τολμώ να πω πως δεν με φοβίζει καθόλου. Όμως επειδή έχασα πολλά πρόσωπα λατρεμένα, έζησα από κοντά την καυτή ανάσα του. Εκείνο που πραγματικά με τρομάζει, είναι η αδυναμία του ανθρώπου μπροστά στο φαινόμενο θάνατος. Να θέλεις να δώσεις τα πάντα, ακόμα και τη ζωή σου, για να σώσεις τον άνθρωπος σου και να στέκεσαι μπροστά του ανήμπορος.

 

 

 

  1. Ποια τα επόμενα λογοτεχνικά σας σχέδια;

Αυτή τη στιγμή ετοιμάζω ιστορίες γραμμένες στην Λευκαδίτικη ντοπιολαλιά και παράλληλα γράφω το νέο μου πεζογράφημα, που αφορά σε ένα πραγματικό γεγονός και είναι νωρίς να μιλήσω για αυτό.

 

Σας ευχαριστώ πολύ για την ευκαιρία που μου δώσατε να μιλήσω για το έργο μου.

 

 

 

 

 

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.